Μπροστά στα τεράστια συλλαλητήρια στις 28 Φεβρουαρίου η κυβέρνηση και ο Μητσοτάκης προσπαθούν να εκτονώσουν την πίεση που δέχονται. Όλο το προηγούμενο διάστημα τα κυβερνητικά στελέχη προσπαθούν πότε με το καρότο και πότε με το μαστίγιο να κάμψουν τη λαϊκή οργή. Προσπαθούν να σπείρουν κλίμα φόβου και παίζουν το χαρτί της αποσταθεροποίησης της χώρας προκειμένου να αναχαιτίσουν την διογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια. Όμως, από το «σκύβουμε το κεφάλι μπροστά στους συγγενείς» του Μητσοτάκη μέχρι τις χυδαίες επιθέσεις των υπουργών του στους συγγενείς τίποτα δεν κατάφερε να ανακόψει τη λαϊκή οργή. Αντίθετα, όλα τα κυβερνητικά αφηγήματα αντί να φοβίσουν πείσμωσαν και εξόργισαν περισσότερο τον κόσμο που αντιλαμβάνεται πολύ καλά πως ο κύριος υπεύθυνος για την τραγωδία των Τεμπών είναι η κυβέρνηση και η πολιτική της. Τώρα, μπροστά στην όλο και περισσότερο διογκούμενη λαϊκή αγανάκτηση, κυβερνητικά στελέχη οδηγούνται σε παραίτηση προκειμένου να διασωθούν τα κορυφαία στελέχη της ΝΔ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο γενικός γραμματέας Πολιτικής Προστασίας Βασίλης Παπαγεωργίου ο οποίος υπέβαλε την παραίτησή του επικαλούμενος λόγους πολιτικής ευθιξίας, όπως δηλώνει ο ίδιος, για την υπόθεση των Τεμπών. Σε βάρος του Παπαγεωργίου έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για την αλλοίωση του χώρου του δυστυχήματος. Ο ίδιος, με την παραίτησή του, δηλώνει θρασύτατα και ανερυθρίαστα: «Θα καταβάλλω κάθε προσπάθεια, προκειμένου να αποδείξω ότι καμία ευθύνη δεν είχα ως προς τις τυχόν επιχειρησιακές πράξεις ή παραλείψεις που αφορούν το πεδίο του δυστυχήματος». Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Τριαντόπουλος, ο οποίος κατηγορείται για πλημμέλημα(!!) που αφορά το μπάζωμα του χώρου και ο οποίος παραιτήθηκε προκειμένου δήθεν να προχωρήσει η προανακριτική επιτροπή σε βάρος του, διότι τάχα και αυτός δεν έχει τίποτα να κρύψει.
Κυβερνητικά στελέχη λοιπόν παραιτούνται -πάντα χωρίς να αναλαμβάνουν την παραμικρή ευθύνη- προκειμένου να βγει λάδι ο κύριος υπεύθυνος, τα κορυφαία κυβερνητικά στελέχη με πρώτο τον πρωθυπουργό και κυρίως η κυβερνητική πολιτική. Και είναι βέβαιο πως όσο περισσότερο πολλαπλασιάζονται οι λαϊκές αντιδράσεις τόσο περισσότερο θα θυσιάζονται ακόμα και πολιτικά πρόσωπα που εμπλέκονται στην υπόθεση, προκειμένου να καταλαγιάσουν οι κινητοποιήσεις λαού και νεολαίας ενάντια στη συγκάλυψη του εγκλήματος. Ο λαός δεν έχει να περιμένει τίποτα από τις εναλλαγές προσώπων στις αντίστοιχες κυβερνητικές θέσεις. Το έγκλημα στα Τέμπη είναι αποτέλεσμα της κυβερνητικής πολιτικής και όχι απλά του ενός ή του άλλου μεμονωμένου προσώπου. Είναι αποτέλεσμα των πολιτικών που έχουν εφαρμόσει όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα και ως εκ τούτου ενάντια σε αυτές τις πολιτικές πρέπει να στρέφεται ο λαϊκός αγώνας. Από αυτήν την άποψη δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα τα συνθήματα εκείνα που φωνάζουν οργανώσεις που αναφέρονται στην αριστερά ή στον τροτσκιστικό χώρο και ζητούν να πέσει η κυβέρνηση. Το σύνθημα «Κάτω η κυβέρνηση» σπέρνει αυταπάτες στο λαϊκό κίνημα, πως δήθεν μια κυβερνητική αλλαγή θα φέρει καλύτερες μέρες για το λαό και τον τόπο. Είναι το ίδιο σύνθημα που στην εποχή των μνημονίων φώναζαν οι ίδιες δυνάμεις παίζοντας αντικειμενικά το παιχνίδι τότε του ΣΥΡΙΖΑ που ερχόταν με φόρα να διεκδικήσει την κυβερνητική εξουσία.
Ούτε οι εναλλαγές προσώπων, ούτε οι κυβερνητικές εναλλαγές των αστικών κομμάτων θα σημάνουν καλύτερες μέρες για το λαό και τη νεολαία. Μόνο ο παλλαϊκός αγώνας είναι αυτός που μπορεί να φέρει πραγματική αλλαγή. Αυτός θα κρίνει το μέλλον στο τέλος.