Στις 18/11 αστυνομικές δυνάμεις συνέλαβαν το Νίκο Ρωμανό και στις 22/11 οι ανακριτικές και εισαγγελικές αρχές αποφάσισαν την προφυλάκισή του μέχρι τη δίκη, στη βάση ενός δακτυλικού αποτυπώματος που οι αστυνομικές δυνάμεις ισχυρίζονται πως βρέθηκε σε σακούλα στο διαμέρισμα των Αμπελοκήπων που καταστράφηκε ύστερα από έκρηξη.
Η δυσπιστία απέναντι στους ισχυρισμούς της αστυνομίας είναι όχι μόνο εύλογη, αλλά αυτονόητη, με δεδομένο πως είναι οι ίδιες υπηρεσίες που δολοφονούν μετανάστες στα αστυνομικά τμήματα και στήνουν παράνομες παρακολουθήσεις, είναι οι ίδιοι που συγκαλύπτουν τα εγκλήματα παιδοβιαστών και φασιστών. Ταυτόχρονα, είναι η ίδια πολιτική που συγκαλύπτει το κρατικό έγκλημα στα Τέμπη, αποκρύπτοντας στοιχεία και εμπαίζοντας τους συγγενείς των αδικοχαμένων νεκρών και το λαό που απαιτεί να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα.
Οι διωκτικές αρχές αξιοποιούν τον αντιδραστικό νόμο 187α, τον λεγόμενο «τρομονόμο», για να κουρελιάσουν κάθε τεκμήριο αθωότητας, να το μετατρέψουν σε «τεκμήριο ενοχής» και να τσουβαλιάσουν ανυπόστατες κατηγορίες και εξοντωτικές ποινές. Αυτό έκαναν και σε άλλες αντίστοιχες υποθέσεις, όπως της Ηριάννας ή του Τάσου Θεοφίλου, προδικάζοντας τιμωρητικά αθώους ανθρώπους με σαθρές κατηγορίες που τελικά κατέπεσαν. Το αστικό κράτος έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά, μηδενική ανοχή ως και με κατασκευασμένες υποθέσεις για το Νίκο Ρωμανό, κουκούλωμα και αντιμετώπιση με το γάντι για τα εγκλήματα των «φίλων» του.
Η δίωξη και η αυθαίρετη προφυλάκιση του Νίκου Ρωμανού εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της όξυνσης της κρατικής καταστολής που βαθύτερο στόχο έχει την τρομοκράτηση και καθυπόταξη του λαϊκού κινήματος και των κοινωνικών διεκδικήσεων. Είναι το ίδιο πλαίσιο που κηρύσσει αλλεπάλληλες απεργίες παράνομες, συγκαλύπτει το έγκλημα των Τεμπών, χτυπάει τις διαδηλώσεις, θέτει συνδικαλιστές στο στόχαστρο δικαστικών διώξεων, προωθεί την αστυνομοκρατία στα πανεπιστήμια και συνολικά επιστρατεύει το «μαστίγιο» απέναντι στον «εχθρό λαό».
Καλούμε κάθε νέο και νέα, το φοιτητικό και εργατικό κίνημα να αγωνιστούν ενάντια στις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης και των κρατικών μηχανισμών, για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με αγώνες και θυσία, για να μπει φραγμός στην ακροδεξιά μετατόπιση της πολιτικής ατζέντας των κυρίαρχων, για την ανάπτυξη της μοναδικής πραγματικής αντιπολίτευσης απέναντι στο σκοτάδι που μας σπρώχνουν, την ανάπτυξη των λαϊκών αγώνων για την ανατροπή της ιμπεριαλιστικής θηριωδίας και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
