Πολυταξιδεμένη και με βαθιά κοινωνική ματιά φίλη της στήλης «διαγωνίως» του Λαϊκού Δρόμου μάς έδωσε την εξής πληροφορία.
Στη λίμνη Τιτικάκα, στο μακρινό Περού (οροσειρά Άνδεις, υψόμετρο 4000 μέτρα), υπάρχει το νησάκι Τακίλε. Σ’ αυτό οι κάτοικοι βιώνουν ένα είδος κοινοκτημοσύνης. Η γη, τα ζώα και τα εργαλεία ανήκουν στην κοινότητα και τα παραγόμενα προϊόντα μοιράζονται σ’ όλες τις οικογένειες ανάλογα με το μέγεθος και τις ανάγκες τους, χωρίς να υπάρχουν τριβές και εντάσεις. Οι άντρες ασχολούνται με τις βαριές δουλειές και την παραγωγή και οι γυναίκες με τη διανομή και το εμπόριο(!).
Σ’ εμάς που συνηθίσαμε στο δίπολο καπιταλισμός και πατριαρχία τούτα τα πράγματα φαντάζουν απίθανα και αδύνατα. Όμως η πορεία της ανθρωπότητας, από την πρωτόγονη κομμουνιστική κοινωνία μέχρι τις μέρες μας, άλλα έχει να διδάξει. Και όπως θα ’λεγε ο Αϊνστάιν «η λογική έχει τα όριά της, η φαντασία κανένα». Κι αν το Περού είναι μακριά, οι κοινωνικές ανάγκες είναι ένα τσιγάρο δρόμος. Ο νοών νοείτω…
***
Θυμάστε το γνωστό «ευημερούν οι αριθμοί αλλά δυστυχούν οι άνθρωποι»; Τώρα δεν συμβαίνει τίποτα από τα δύο. Σύμφωνα με στοιχεία της eurostat η χώρα μας βρίσκεται σ’ ό,τι αφορά στους μισθούς τρίτη από το τέλος, με τελευταία τη Βουλγαρία. Διαβάζουμε:
Μέσος ετήσιος μισθός: Ελλάδα 17.000
Ουγγαρία 16.400
Βουλγαρία 13.500
Λουξεμβούργο 81.100
Δανία 67.500
Ιρλανδία 58.700
Αν διαιρέσουμε το 17.000 δια του 14 (μισθός, δώρα, άδειες), τότε έχουμε 1.214 «μικτά» και 962€ «καθαρά» το μήνα. Λίγο περισσότερο από όσο είπε ο Μητσοτάκης ότι θα φτάσει ο κατώτατος το 2027.
***
Με μανία επιτίθεται η κυβέρνηση της δεξιάς σε εργαζόμενους και δικαιώματα. Μάλιστα τον τελευταίο καιρό περνάει τις δίκες-καταδίκες στο χώρο της εργασίας. Πρωταθλητές διωκόμενοι είναι από το χώρο της παιδείας, όπου εκπαιδευτικοί βρίσκονται στο στόχαστρο «δι’ ασήμαντον αφορμήν» και οι μαθητές (6500 υπολόγισε ο υπουργός Παιδείας) για τα κινητά και τις καταλήψεις.
Ήδη η ΚΝΕ έβαλε το κινητό στην τσάντα ως μία συμμορφωμένη και υπάκουη νεολαία, σιτιζόμενη στο αστικό οικοτροφείο.
Οι εκπαιδευτικοί βρέθηκαν στο δρόμο αντιστεκόμενοι παίρνοντας αγωνιστικές πρωτοβουλίες. Αντιγράφουμε ένα ευφυές σύνθημα: «Αυτοί που μαθαίνουν τα παιδιά να πετούν δεν μπορούν να σέρνονται».
***
Το ’δαμε κι αυτό. Γραμμένο στον τοίχο ενός πανεπιστημίου το σύνθημα: «Λεφτά για τα φοιτητά(!) και όχι για τα ΜΑΤ».
Ο άγνωστος μαρκαδόρος υποθέτουμε πως πιστεύει ότι το φύλο είναι μια κατασκευή (κατά τη Σιμόν ντε Μπωβουάρ). Αλλά δεν είναι άλλη μια γλωσσική κατασκευή το «φοιτητά»; Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μία γλωσσική καινοτομία πχ του Βάρναλη στα άπειρα ποιήματά του ή στους ευρηματικούς στίχους του Παλαμά, αλλά για μία αριστερίστικη όσο και ανόητη γλωσσοπλασία που βγάζει μάτι. Θέλοντας να συντρίψει ο μαρκαδόρος μας τα αρσενικά στερεότυπα, ξιφουλκεί κατά του λόγου εκεί που νομίζει ότι έχει υπεροχή, δηλαδή στο γλωσσικό πεδίο.
Μετά το γαλλικό Μάη του ’68, ένα τμήμα των διανοουμένων που απογοητεύτηκε ύστερα από τη νίκη του Ντε Γκολ, οικοδόμησε τον μεταστρουκτουραλισμό, πήγε να μας πείσει ότι ο κόσμος είναι στην άκρη της γλώσσας μας και επιτέθηκε με σφοδρότητα σ’ αυτήν. Αποδομώντας, σαρκάζοντας, βγάζοντάς την στο σφυρί. Αλλά ο κόσμος είναι η γη, τα εργαλεία, οι κοινωνικές σχέσεις, η πολιτική, τα ήθη, τα έθιμα. Ο πραγματικός κόσμος!
Η γλωσσική λοβοτομή που επιχειρούν οι φίλοι της LOATKI+ κοινότητας καταλήγει σ’ ένα ανόητο και αυτοαναφορικό κόσμο. Κάτι σαν τα «καλιαρντά» των ομοφυλόφιλων στις προ του ’80 δεκαετίες. Αυτοί που τους περιθωριοποίησε και απαξίωσε το κοινωνικό σύστημα πρώτα «τρύπησαν» στα πεδία της τέχνης -με πάρα πολλές φορές εμετικά και αηδιαστικά μότα- και τώρα με αιχμή τους φοιτητές/τριες ανασκολοπίζουν τη γλώσσα επιχειρώντας να αποενοχοποιηθούν.
Για φανταστείτε δίπλα στον αντάρτη και την αντάρτισσα να τραγουδάμε για «ανταρτά» και η κοινωνική τσιγκουνιά του συστήματος απέναντι στις σεξουαλικές προτιμήσεις να πολεμηθεί όχι με τους εργάτες και τις εργάτριες αλλά με τα «εργατά».
Δεν πρόκειται για γλωσσικές υπερβολές και αντίστοιχες αναζητήσεις.
Πρόκειται για ανοησίες που γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους την ταξική γλωσσική σύμβαση.
Που είναι η δημοτική γλώσσα και οι κοινωνικές της απολήξεις.
***
Πόσο ξεφτιλισμένα είναι τα ελληνικά ΜΜΕ; Όσο δεν παίρνει, όσοι είναι οι κόκκοι της άμμου. Αψευδές παράδειγμα ο αγώνας της ισραηλινής Μακάμπι με τον Άγιαξ στην Ολλανδία. Οι σιωνιστές φίλαθλοι την προηγούμενη μέρα κατέβαζαν σημαίες της Παλαιστίνης από σπίτια, έβριζαν κι έλεγαν φασιστικά συνθήματα, ώσπου τους πήραν στο φαλάγγι ταξιτζήδες και πολίτες, τους έριξαν στο ποτάμι κι αποκατέστησαν την τάξη. Τα ’δατε όλα αυτά; Βεβαίως όχι. Γιατί ο Μητσοτάκης είναι ουρά του Νετανιάχου και τα ντόπια ΜΜΕ μας σέρβιραν ψέματα και κουτόχορτο. Η Παλαιστίνη έχει παντού φίλους. Για την ιστορία, ο Άγιαξ έριξε πεντάρα στη Μακάμπι (5-0). Ούτε γη, ούτε νερό στους φονιάδες των λαών!
