Η ΓΣΕΕ και φέτος στη συγκέντρωση της ΔΕΘ καλούσε με ανακοίνωση αποτελούμενη από μια μακρά σειρά αιτημάτων, όπου έκανε λόγο για πολλά και ταυτόχρονα για τίποτε συγκεκριμένο. Όπως βέβαια απουσίαζε από την ανακοίνωσή της ο τρόπος που θα διεκδικήσει όλα αυτά. Ωστόσο, αίσθηση δεν μπορεί παρά να προκαλέσει ότι σε ένα από τα αιτήματα και συγκεκριμένα σε εκείνο όπου ζητά «Εργατική συμμετοχή στην ψηφιακή μετάβαση και την εφαρμογή νέων τεχνολογιών. Ενίσχυση της προστασίας σε ατομικά και συλλογικά δικαιώματα για την τηλεργασία …» καταλήγει στο ανήκουστο: «Μεταβίβαση διαχείρισης της λειτουργίας του ΓΕ.ΜΗ.Σ.Ο.Ε. στη ΓΣΕΕ»
Το ΓΕ.ΜΗ.Σ.Ο.Ε., εύρημα του νόμου Χατζηδάκη (ν.4808/2021), ο οποίος στο σύνολό του καρατομεί συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, θεσπίστηκε προκειμένου να αποτελέσει το ηλεκτρονικό φακέλωμα των συνδικάτων. Ένα μητρώο που κατά τον νόμο τηρείται από το κράτος και στο οποίο υποχρεωτικά θα πρέπει να εγγραφούν όλα τα συνδικάτα, ώστε να νομιμοποιείται η ύπαρξή τους και να έχουν δικαίωμα κάθε είδους συνδικαλιστικής δράσης, ακόμη και υπογραφής συλλογικής σύμβασης. Και αυτό καθώς το υπουργείο Εργασίας θα έχει ακριβή εικόνα για το αν ή όχι οι οργανώσεις αυτές (πχ κλαδικές) έχουν την απαιτούμενη από τον νόμο αντιπροσωπευτικότητά τους (50%+1) (δηλαδή ότι εκπροσωπούν την πλειοψηφία του κλάδου) προκειμένου να επικυρώσει την επεκτασιμότητα – υποχρεωτικότητα ισχύος των όρων των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων και στα μη μέλη των αντίστοιχων κλαδικών εργοδοτικών ενώσεων. Αποτελεί εργαλείο που θέλουν να αξιοποιήσουν η κυβέρνηση και οι εργοδότες για να ελέγχουν και να παρεμποδίζουν τον εργατικό συνδικαλισμό και την υπογραφή κλαδικών, ομοιοεπαγγελματικών και επιχειρησιακών Συμβάσεων Εργασίας.
Ταυτόχρονα δεν μπορεί παρά να τονισθεί πως από την ψήφιση και εφαρμογή του νόμου μέχρι σήμερα και χάρη στις αντιστάσεις των εργαζομένων να τον εφαρμόσουν είναι ελάχιστα τα σωματεία που ανταποκρίθηκαν στην εγγραφή στο μητρώο- ούτε το 10% των σωματείων του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, συνολικά, δεν έχουν εγγραφεί, τρία χρόνια μετά την ψήφισή του. Γεγονός που αναμφισβήτητα αποδεικνύει ότι οι εργαζόμενοι αντιστέκονται και δεν υποκύπτουν στην ωμή αυτή κυβερνητική επέμβαση για κατάλυση της συνδικαλιστικής τους δράσης. Εκκρεμεί επιπλέον απόφαση του ΣτΕ, το οποίο σε πρώτη φάση αν και δεν θίγει τον ίδιο τον θεσμό, έκρινε πως «η προαγωγή δημοσίου συμφέροντος σκοπών δεν πρέπει να επιδιώκεται με νομοθετικές ρυθμίσεις που καταλήγουν να προσβάλλουν τον πυρήνα της συνδικαλιστικής ελευθερίας ή συνεπάγονται περιορισμούς της εν λόγω ελευθερίας… ή επιφέρουν παράνομη προσβολή… δικαιωμάτων, όπως το δικαίωμα στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα» και παρέπεμψε την οριστική κρίση στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, η οποία και αναμένεται ακόμη.
Σε όλο αυτό το διάστημα των τριών χρόνων που η κυβέρνηση αποτυγχάνει να εφαρμόσει τον νόμο ως προς το ΓΕΜΗΣΟΕ, η ΓΣΕΕ σιωπά εκκωφαντικά. Δεν έχει να πει κουβέντα και έρχεται σήμερα να σπάσει τη σιωπή της, όχι βέβαια εκφράζοντας τους εργαζόμενους και εντείνοντας την προσπάθεια να μην εφαρμοσθεί ο νόμος, αλλά στην αντίπερα όχθη και εχθρικά στρεφόμενη προς τους εργαζόμενους, με κύριο μέλημα, το πώς θα διευκολύνει στην εφαρμογή του, ως κανονικό μακρύ χέρι της κυβέρνησης. Και ζητά τη μεταβίβαση και διαχείριση του μητρώου, τη στιγμή μάλιστα που ως τριτοβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο διαθέτει μητρώο μελών Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων. Για ποιο άραγε λόγο το ζητά αυτό αν όχι για να βάλει πλάτη στην κυβέρνηση και να ωθήσει τη διαδικασία εγγραφής των συνδικάτων στο μητρώο, κάτι το οποίο δεν έχει προχωρήσει παρά τις πιέσεις και τους εκβιασμούς της κυβέρνησης; Με αυτή την κίνησή της η ΓΣΕΕ επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά τον αισχρό ρόλο της να βάζει πλάτη στην κυβερνητική αντεργατική πολιτική.
