Έγινε στην Αβάνα το διήμερο 27-28 Οκτώβρη 2022 η «22η Διεθνής Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων» (ΔΣΚΕΚ), για την οποία αρκετές πληροφορίες μάς πρόσφεραν τα σχετικά δημοσιεύματα του «Ριζοσπάστη» των ημερών αυτών. Έχουμε επανειλημμένα σημειώσει με ανάλογες αφορμές κατά τα προηγούμενα χρόνια, ποιο χαρακτήρα έχουν και τι αντιπροσωπεύουν οι εν λόγω «Διεθνείς Συναντήσεις». Πρόκειται για έναν ολότελα αταίριαστο συνδυασμό των πιο ετερόκλητων δυνάμεων, ένα κατεξοχήν καιροσκοπικό συνονθύλευμα, που δεν ενισχύει αλλά υπονομεύει και αποδυναμώνει παραπέρα την υπόθεση του κομμουνιστικού κινήματος. Αν και το ΚΚΕ προβάλλει τις συναντήσεις αυτές σαν πρόπλασμα περίπου μιας νέας Διεθνούς και υποβάλλει στον περίγυρό του την πλαστή ιδέα ότι τάχα το ίδιο φιλοδοξεί να παίξει το ρόλο ενός σύγχρονου είδους «Αριστεράς του Τσίμμερβαλντ», τα γεγονότα βεβαιώνουν πως στην πράξη δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να κρύβεται και να συγκαλύπτει πίσω από λογοκοπίες τη δική του σύγχυση και πλήρη έλλειψη αρχών. Η «συνάντηση» στην Αβάνα της Κούβας πρόσθεσε μια ακόμα επιβεβαίωση στα παραπάνω.
Σύμφωνα με τον κατάλογο που δημοσίευσε ο «Ριζοσπάστης», στη «Διεθνή Συνάντηση» της Αβάνας συμμετείχαν 77 κόμματα από 60 χώρες, μεταξύ αυτών και το ΚΚΕ που εκπροσωπήθηκε με 4μελή αντιπροσωπεία. (Όπως βλέπουμε, υπήρχαν από ορισμένες χώρες όχι μόνο ένα αλλά και δύο και τρία κόμματα και σε κάποια περίπτωση και τέσσερα! Το ΚΚΕ στις «Διεθνείς Συναντήσεις» αφήνει προφανώς κατά μέρος το καπηλικό δόγμα που πρόβαλλε άλλοτε με πολύ στόμφο στην εγχώρια πολιτική αγορά, πως «ένα είναι το κόμμα»!). Θα σταθούμε παρακάτω σε δύο βασικές παρατηρήσεις σχετικά με την «22η Διεθνή Συνάντηση» της Αβάνας και, ειδικά, σχετικά με τον ρόλο και τη στάση του ΚΚΕ σ’ αυτήν.
1) Στον κατάλογο των κομμάτων που συμμετείχαν (Ριζοσπάστης 1η Νοέμβρη) φιγουράρουν μεταξύ άλλων το ΚΚ Κίνας, το ΚΚ Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ) και το Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας (ΚΕΚΡ). Πρέπει να θυμίσουμε ότι το ΚΚΡΟ απροσχημάτιστα και το ΚΕΚΡ κάπως πιο συγκρατημένα στηρίζουν την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, την οποία, όπως είναι γνωστό, ο Πούτιν δεν αποκαλεί «πόλεμο» αλλά «ειδική στρατιωτική επιχείρηση». Μάλιστα, πιέζοντας «απ’ τα αριστερά» τον Πούτιν, λίγο πριν ο τελευταίος επιστρατεύσει εφέδρους, το ΚΚΡΟ απαίτησε «επαναστατικά» να εκδοθεί άμεσα διάταγμα «γενικής επιστράτευσης για τον πόλεμο στην Ουκρανία». Μερικούς μήνες νωρίτερα είχαν εξάλλου προηγηθεί δημόσιες αντεγκλήσεις και αλληλοκατηγορίες μεταξύ των ΚΚΕ – ΚΚΡΟ και ΚΚΕ – ΚΕΚΡ, σχετικά με τις αντίστοιχες θέσεις τους απέναντι στη Ρώσικη εισβολή.
Στη «Διεθνή Συνάντηση» της Αβάνας, συμμετείχαν επίσης τα κόμματα ΚΚ Ουκρανίας και Ένωση Κομμουνιστών Ουκρανίας, το πρώτο με διακηρυγμένες θέσεις υπέρ του «σοσιαλισμού» της Κίνας, το δεύτερο με θέσεις πιο κοντά σ’ εκείνες του ΚΚΕ, αλλά στην ουσία χωρίς εσωτερικά ερείσματα. Και τα δύο πάντως Ουκρανικά κόμματα έχουν τεθεί εκτός νόμου από τον Ζελένσκι.
Ο «Ριζοσπάστης» πανηγυρίζει πως «Με επιτυχία πραγματοποιήθηκαν οι εργασίες στην Αβάνα» και πως η «22η ΔΣΚΕΚ… παράλληλα με την έγκριση της Τελικής Ανακοίνωσης και των Κοινών Δράσεων για την επόμενη περίοδο, ενέκρινε και την νέα σύνθεση της Ομάδας Εργασίας των Διεθνών Συναντήσεων…».
Τι λέει η «Τελική Ανακοίνωση» στην οποία κατέληξε η «Διεθνής Συνάντηση» ειδικά για τον πόλεμο στην Ουκρανία; Για το κυριότερο δηλ. διεθνές και, για να ακριβολογούμε, παγκόσμιο ζήτημα που έχει ανοίξει, που απασχολεί και επηρεάζει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τους πάντες σε όλο τον πλανήτη;
Ο «Ριζοσπάστης» σε ολοσέλιδο αφιέρωμά του, παραθέτει ολόκληρο «το Κείμενο της Τελικής Ανακοίνωσης στο οποίο κατέληξε η 22η ΔΣΚΕΚ». Λοιπόν η μοναδική αναφορά στην Ουκρανία περιέχεται στο σημείο 3 της «Τελικής Ανακοίνωσης» και για να μην υπάρχουν απορίες δημοσιεύουμε στη συνέχεια αυτό το σημείο αυτούσιο:
«Ως αποτέλεσμα της κλιμακούμενης επιθετικότητας του ιμπεριαλισμού και της γεωπολιτικής ανασύνθεσης που βρίσκεται σε εξέλιξη, αντιμετωπίζουμε μια νέα κούρσα εξοπλισμών, την ενίσχυση και επέκταση του ΝΑΤΟ, την εμφάνιση νέων στρατιωτικών συμμαχιών, την όξυνση των εντάσεων και των πολεμικών συγκρούσεων, όπως στην Ουκρανία, την αναζωπύρωση του φασισμού σε διάφορες περιοχές του κόσμου, τον «ψυχρό πόλεμο», την απειλή ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος κ.α. που πρέπει να απορρίψουμε».
Αλλά δεν πρόκειται μόνο για την απολύτως διφορούμενη, αόριστη και ομιχλώδη αναφορά σε «πολεμικές συγκρούσεις στην Ουκρανία», που αποσιωπά εντελώς τη Ρωσική εισβολή. Αυτή η αποσιώπηση και συγκάλυψη των πεπραγμένων του ρωσικού ιμπεριαλισμού γίνεται ακόμα πιο έκδηλη αν δει κανείς και το κείμενο για τις «Κοινές Δράσεις για το επόμενο διάστημα στις οποίες κατέληξε η 22η ΔΣΚΕΚ». Τι λέει αυτό το κείμενο; Αντιγράφουμε και πάλι από τον «Ριζοσπάστη»:
«Σύμφωνα με το κείμενο (των Κοινών Δράσεων) αποφασίστηκε τα ΚΚ να οργανώσουν κινητοποιήσεις για την ειρήνη και ενάντια στον πόλεμο, στις πολεμικές επεμβάσεις, στα πυρηνικά όπλα και τις ξένες στρατιωτικές βάσεις, ενάντια στην επέκταση του ΝΑΤΟ και άλλων ιμπεριαλιστικών συμμαχιών… Να στηρίξουν την αλληλεγγύη σε όλους τους λαούς που παλεύουν ενάντια στην ξενική κατοχή, στα εμπάργκο, στις κυρώσεις και την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα. Ειδική αναφορά γίνεται στην αλληλεγγύη στους λαούς της Παλαιστίνης, της Δυτικής Σαχάρας, της Βενεζουέλας, της Υεμένης».
Περί Ουκρανίας… τσιμουδιά! Το κείμενο αναφέρεται πρωτύτερα και εκτενέστερα σε δράσεις αλληλεγγύης προς την Κούβα, που φιλοξενούσε τη «Διεθνή Συνάντηση».
Επίτευγμα της «22ης ΔΣΚΕΚ» είναι το κάλεσμα της «Τελικής Ανακοίνωσης» στα κόμματα που συμμετείχαν «να διαδώσουν τον μαρξισμό-λενινισμό και να αντιμετωπίσουν την ιδεολογική και πολιτιστική επίθεση του ιμπεριαλισμού» καθώς και «Να ενισχύσουν την ενότητα, την ανταλλαγή και τη συνεργασία μεταξύ των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων σε όλες τις περιοχές του κόσμου».
Βλέπουμε συνεπώς τι είδους αντιλήψεις, θέσεις και κατευθύνσεις αντιπροσωπεύει το πολυδιαφημισμένο από το ΚΚΕ διεθνές αυτό σύμφυρμα το οποίο αποκαλείται «Διεθνής Συνάντηση». Φυσικά δεν θα έπρεπε να περιμένει κανείς κάτι διαφορετικό, πολύ περισσότερο όταν ανάμεσα στους «συμμετέχοντες» περιλαμβανόταν πχ και το ΚΚ Κίνας, με το οποίο το ΚΚΕ σύμφωνα με τα κείμενα που ενέκρινε η «22η ΔΣΚΕΚ» θα πρέπει, αλίμονο, από κοινού να διαδώσουν τον μαρξισμό-λενινισμό (!) και να ενισχύσουν την ενότητα. Την ανταλλαγή, τη συνεργασία κλπ…
2) Δεν αποτελεί αποθέωση της έλλειψης αρχών το γεγονός πως το ΚΚΕ εξακολουθεί να συναγελάζεται με το ΚΚ Κίνας; Να συμφωνούν ούτε λίγο-ούτε πολύ σε «Κοινές Δράσεις» ενάντια στον ιμπεριαλισμό(!) και να συνεργούν στην «έγκριση» μιας «Τελικής Ανακοίνωσης» που αποτελεί πλήρη συγκάλυψη της γραμμής των κινέζων ρεβιζιονιστών; Δεν είναι το ΚΚ Κίνας που, με ένα κάλπικο και παραπλανητικό «Κ» στον τίτλο, θέλει να εξωραΐσει το ρόλο και τις βλέψεις της Κίνας σαν μιας ραγδαία ανερχόμενης ιμπεριαλιστικής δύναμης, πρωταγωνιστή του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα;
Το ωραίο είναι πως το ΚΚΕ θεωρεί την Κίνα καραμπινάτο ιμπεριαλισμό, πως καταγγέλλει τον ανταγωνισμό της με τις ΗΠΑ για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα κ.ο.κ… Τις κατάπιε αυτές τις θέσεις το ΚΚΕ ή τις κατέθεσε στη «Διεθνή Συνάντηση»;
Τις ιδιαίτερες θέσεις του για τη διεθνή κατάσταση τις εξέθεσε πράγματι το ΚΚΕ σε κάποια μάζωξη ορισμένων κομμάτων στα πλαίσια της «Διεθνούς Συνάντησης». Κατά την πρώτη ημέρα των εργασιών, πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση της Ομάδας Εργασίας των ΔΣΚΕΚ, η οποία «εξέτασε μια σειρά τεχνικών και πολιτικών ζητημάτων που αφορούσαν τη διεξαγωγή της 22ης Διεθνούς Συνάντησης». Γι’ αυτά τα τεχνικά και πολιτικά ζητήματα, ο «Ριζοσπάστης» δεν μας λέει κάτι ιδιαίτερα διαφωτιστικό, δεν είναι και δύσκολο ωστόσο να καταλάβουμε πως σ’ αυτά περιλαμβάνονταν οι κατά ομάδες συνεδριάσεις όπου ο καθένας θα έλεγε τα «δικά του», αλλά και ο τρόπος που όλοι μαζί τελικά θα κατέληγαν σε «έγκριση» των κειμένων της «22ης ΔΣΚΕΚ».
Δυό σελίδες καταλαμβάνουν στο «Ριζοσπάστη» (Παρασκευή 28 – Κυριακή 30 Οκτώβρη) «εκτενή αποσπάσματα από την ομιλία του Γ. Μαρίνου, μέλους το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στην 22η Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων». Εκεί, ο Γ. Μαρίνος τα είπε έξω από τα δόντια. Να ένα δείγμα:
«Οι εξελίξεις αναδεικνύουν ότι η αναμέτρηση στην Ουκρανία είναι μέρος της μεγάλης εικόνας των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που μαίνονται σε όλη την υδρόγειο και σημειώνουμε ιδιαίτερα τους κινδύνους από τον ανταγωνισμό ΗΠΑ-ΚΙΝΑΣ για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, τη σύγκρουση ανάμεσα στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο και το υπό διαμόρφωση ευρασιατικό με επικεφαλής Κίνα και Ρωσία».
Αφού η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ είπε τα «δικά της», για να τα ακούει το εδώ κομματικό τους ακροατήριο (γιατί γενικά το ακροατήριό τους στην Αβάνα ήταν «αλλού» -κι έτσι κι αλλιώς ολιγάριθμο) στο δια ταύτα, σαν να μην τρέχει τίποτε, «ενέκρινε» τα προαναφερθέντα κείμενα, τα οποία αναιρούν πλήρως και στέλνουν στα αζήτητα τις ρηξικέλευθες αναλύσεις, θέσεις και θεωρίες τους.
Η ηγεσία του ΚΚΕ νομίζει ίσως πως μπορεί ανέξοδα να πατάει σε δύο βάρκες. Από τη μια να επιδίδεται σε επαναστατική λογοκοπία κι από την άλλη να αναδιπλώνεται και να ανακρούει πρύμνα μπροστά στην ιμπεριαλιστική πίεση.
Αλλά έτσι, ως πλοηγοί του εγχώριου οππορτουνιστικού σαπιοκάραβου που μπάζει απ’ όλες τις μεριές, αν και προσδοκούν να ξεπεράσουν ευκολότερα τις τρικυμίες, κινδυνεύουν μάλλον να οδηγηθούν ταχύτερα από το ένα ναυάγιο στο άλλο.
