Ελεύθερος ξανά ο δολοφόνος του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, με ψήφους 4 υπέρ και 3 κατά (των Δικαστών Εφετών). Αναγνωρίστηκε τελικά ο «πρότερος σύννομος βίος» στον πρώην ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα. Ήδη το 2019 με απόφαση του Μικτού Εφετείου Λαμίας η ποινή του είχε μειωθεί, από ισόβια σε 13 έτη, με το ίδιο ελαφρυντικό.
Μόνο ως πρόκληση για το αίσθημα δικαίου του λαού και της νεολαίας μπορεί να ιδωθεί η απόφαση του Μικτού Εφετείου Λαμίας να αποφυλακίσει τον ειδικό φρουρό, Επαμεινώνδα Κορκονέα, δολοφόνο του 15χρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Μια απόφαση που στέλνει ένα πολύ επικίνδυνο μήνυμα : Ότι κάθε αστυνομικός που διαπράττει ανθρωποκτονία από πρόθεση με άμεσο δόλο μπορεί να είναι σίγουρος ότι τον προστατεύει ο «πρότερος σύννομος βίος» του, όπως άλλωστε είδαμε πρόσφατα και στην περίπτωση του 19χρονου Νίκου Σαμπάνη. Βέβαια αυτή η ασυλία δεν ισχύει μονάχα για τους αστυνομικούς, ισχύει και για την Χρυσή Αυγή, αφού ήδη έχουν αποφυλακιστεί 2 στελέχη της, ενώ αβέβαιη είναι η απόφαση της εκδίκασης της φασιστικής οργάνωσης σε δεύτερο βαθμό.
Η προκλητική απόφαση του Μικτού Εφετείου Λαμίας για την αποφυλάκιση του αστυνομικού δολοφόνου συνδέεται ευρύτερα με τον ρόλο του δικαστικού σώματος, που βγάζει παράνομες τις απεργίες των εργαζομένων, που φυλακίζει, διώκει και τιμωρεί εκδικητικά αγωνιστές και όποιον σηκώνει κεφάλι απέναντι στη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική. Το δικαστικό σώμα που αποφυλακίζει και «ρίχνει στα μαλακά» νεοναζί και αστυνομικούς δολοφόνους και αφήνει ατιμώρητα δεκάδες και εκατοντάδες εγκλήματα των «οργάνων της τάξης». Η απόφαση αποφυλάκισης του δολοφόνου του 15χρονου μαθητή Αλεξάνδρου Γρηγορόπουλου συνδέεται συνολικά με την κυβερνητική πολιτική όξυνσης της κρατικής τρομοκρατίας και καταστολής, για να τονιστεί και με αυτόν τον τρόπο πώς η κυβέρνηση, οι ιμπεριαλιστές και το κράτος αντιλαμβάνονται το «δίκιο», αποφυλακίζοντας τα «δικά τους παιδιά», κρατώντας τη σιδερένια «πυγμή» της αστικής δικαιοσύνης απέναντι στους αγώνες του λαού και της νεολαίας.
Η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου το 2008 αποτέλεσε την αφορμή για να ξεσπάσει ένα κύμα μαζικών διαδηλώσεων και καταλήψεων σχολείων και πανεπιστημίων που συντάραξαν τη χώρα. Δεκάδες χιλιάδες φοιτητές, μαθητές και νεολαίοι κατέβηκαν μαζικά στους δρόμους διαδηλώνοντας ενάντια στην κρατική καταστολή, ζητώντας δημοκρατικές ελευθερίες και δικαιώματα. 14 χρόνια μετά, ο αγώνας ενάντια στην καταστολή και την τρομοκρατία παραμένει όχι μόνο επίκαιρος, αλλά και αναγκαίος. Είναι ένας αγώνας για να μην περάσει η βάρβαρη αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτική πολιτική, για την υπεράσπιση των εργασιακών, μορφωτικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων του λαού και της νεολαίας. 14 χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, η νεολαία καλείται να βγει στους δρόμους, στο πλευρό των εργατικών-λαϊκών αγώνων, ενάντια στις πολιτικές που τσακίζουν το παρόν και υποθηκεύουν το μέλλον μας!
Η τρομοκρατία δε θα περάσει!
