Η ανθρωπότητα είναι αντιμέτωπη με μια παγκόσμια εξοπλιστική πολεμική υστερία. Την αναπαράγει μια φιλοπόλεμη προπαγάνδα που στήθηκε με αφορμή τις εξελίξεις στην Ουκρανία. Ήδη γίνεται λόγος για «πολεμικές οικονομίες» και για το «τίμημα της ελευθερίας» που καλούνται να πληρώσουν οι λαοί. Η μια χώρα μετά την άλλη ανακοινώνουν νέα εξοπλιστικά προγράμματα και σε πολλές περιπτώσεις τεράστιες αυξήσεις στις «αμυντικές» δαπάνες. Αυτά τα τερατώδη οπλικά συστήματα που αθροίζονται στον πλανήτη, αναπόφευκτα, μετατρέπονται σε θηλιά για το μέλλον των λαών.
Αμύθητα πλούτη από αυτή την παγκόσμια κούρσα εξοπλισμών αναμένεται να σωρεύσουν οι πολεμικές βιομηχανίες των ισχυρών. Τα ιμπεριαλιστικά κέντρα ακροβολίζονται διεκδικώντας το μεγαλύτερο δυνατό μερίδιο από αυτή την πίτα των τρισεκατομμυρίων. Μέσα από τις νέες συμφωνίες για τα οπλικά τους συστήματα, προσδοκούν στην επέκταση των σφαιρών επιρροής, στη διεύρυνση των συμμαχιών τους και τη διαμόρφωση των νέων πολιτικών και στρατιωτικών μετώπων. Αυτών που θα ηγηθούν των νέων συρράξεων, τοπικών και γενικευμένων, όπως αυτές που είναι σε εξέλιξη στην Ουκρανία και αυτές που κυοφορούν οι αδυσώπητοι ανταγωνισμοί τους.
Μεγάλοι χαμένοι από αυτή την εξοπλιστική υστερία θα είναι οι λαοί. Αυτοί που θα κληθούν να πληρώσουν το λογαριασμό, στο όνομα του οποίου θα θυσιαστούν ό,τι δικαιώματα απέμειναν από την επίθεση που εξαπέλυσαν οι κυρίαρχες τάξεις στο έδαφος της οικονομικής κρίσης. Οι λαοί θα πληρώσουν τα όπλα που θα τους οδηγήσουν στα νέα χαρακώματα, αυτά του τρίτου παγκοσμίου πολέμου, που απεργάζονται και δημόσια συζητούν πλέον οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και για τον οποίο προετοιμάζονται οι αντίπαλοί τους.
Η προπαγάνδα για το «τίμημα της ελευθερίας» λυσσομανά. Όποιος αρνείται την «ανάγκη» των νέων όπλων στοχοποιείται ως εθνικός μειοδότης και επικίνδυνος. Κανένα περιθώριο για εύλογες και πραγματικές ερωτήσεις. Ποιος έφτιαξε αυτό το «τίμημα»; Ποιο οικονομικό σύστημα και ποιοι ανταγωνισμοί το γεννούν; Ποιο ακριβώς είναι το περιεχόμενο της ελευθερίας, για την οποία καλούνται να πληρώσουν το τίμημα οι λαοί;
Ειδικά για τις εξαρτημένες χώρες όπως η Ελλάδα, το μέλλον που προδικάζουν είναι αυτό του πειθήνιου πελάτη των νατοϊκών οπλικών συστημάτων. Του πελάτη που θα αιμορραγήσει οικονομικά για το μέλλον της «συμμαχίας». Της χώρας και του λαού που θα ματώσει για αλλότρια συμφέροντα. Αυτά τα συμφέροντα που θέλουν ελληνικό στρατό και οπλικά συστήματα εκτός συνόρων. Από τη Βουλγαρία και την εξαιρετικά επικίνδυνη συμμετοχή στη δύναμη ταχείας επέμβασης, μέχρι τη Σαουδική Αραβία και την ελληνική πυροβολαρχία patriot που έχει εγκατασταθεί εκεί από το Σεπτέμβριο, η πολιτική της εξάρτησης και της υποτέλειας υφαίνει το ολέθριο μέλλον της εμπλοκής στους πολέμους.
Οι ελληνικοί εξοπλισμοί δεν αφορούν την ασφάλεια και την εθνική κυριαρχία
Με φράσεις του τύπου, «το όπλο που τρέμουν οι τούρκοι», με συνεχείς παρουσιάσεις των οπλικών συστημάτων και των δυνατοτήτων τους, με διαρκείς εκκλήσεις των «ειδικών» για προμήθειες νέων όπλων που είναι αναγκαία για την απάντηση στον τούρκικο επεκτατισμό, η κυρίαρχη προπαγάνδα διαμορφώνει καθημερινά το μιλιταριστικό πλαίσιο για τα τεράστια εξοπλιστικά προγράμματα. Επιχειρεί -και σε ένα βαθμό επιβάλλει- τη συστράτευση του πολιτικού συστήματος στις νέες υποτελείς στρατιωτικές συμφωνίες με ΗΠΑ και Γαλλία, που περιέχουν από αεροπλάνα και βάσεις, μέχρι δεσμεύσεις για την αποστολή ελληνικού εκστρατευτικού σώματος στη ζώνη του Σαχέλ.
Με τα πρώτα Rafale να έχουν φτάσει και τα επόμενα να αναμένονται, μαζί με τις φρεγάτες Belharra από Γαλλία, μια νέα κούρσα εξοπλιστικών εγκαινιάζεται, με διαρκείς αναφορές όχι μόνο στην «τούρκικη απειλή», αλλά και στο νέο διεθνές περιβάλλον(!) και τους κινδύνους(!) που εγκυμονεί. Με διαδικασίες fast track υπογράφονται συμβάσεις για τορπίλες από Γερμανία, σχεδιάζονται αναβαθμίσεις σε Leopard και F-16, προχωράνε σε νέα προγράμματα και συμφωνίες με όλες τις ισχυρές νατοϊκές δυνάμεις, για να είναι όλοι ικανοποιημένοι. Αγοράζουν πυραύλους από Ισραήλ, αναβαθμίζουν παλιές γερμανικές φρεγάτες, εκκινούν διαγωνισμούς για κορβέτες, UAV, εξοπλισμό του στρατού ξηράς κ.ο.κ. Ενώ ο υπουργός άμυνας εμφανίζεται περήφανος για την απόφαση των ΗΠΑ να εντάξουν την Ελλάδα στο πρόγραμμα των, αδιανόητου κόστους, F-35.
Ένα επικών διαστάσεων εξοπλιστικό πανηγύρι δισεκατομμυρίων έχει στηθεί στις πλάτες του ελληνικού λαού. Η Ελλάδα με το 3,82% του ΑΕΠ να κατευθύνεται σε εξοπλιστικά προγράμματα το 2021, βρέθηκε στην 1η θέση μεταξύ των χωρών του ΝΑΤΟ στις σχετικές ποσοστιαίες δαπάνες. Με τα νέα εξοπλιστικά προγράμματα που προσδοκούν να υπογράψουν, στην ουσία στοχεύουν να αυξήσουν ακόμα περισσότερο αυτές τις δαπάνες και να υποθηκεύσουν και σε νέα πολεμικά δάνεια το μέλλον των επόμενων γενεών. Οι λόγοι που επικαλούνται όλοι αυτοί έχουν να κάνουν με την ασφάλεια και την εθνική ακεραιότητα της χώρας. Πρόκειται για ένα τεράστιο ψέμα! Τόσο όσο και τα μεγέθη των εξοπλιστικών προγραμμάτων τους. Τα οπλικά συστήματα που αφειδώς αγοράζει η Ελλάδα και οι συμφωνίες που υπογράφει η κυβέρνηση της ΝΔ (όπως και οι προηγούμενες) έχουν να κάνουν με το φόρο υποτέλειας που επιβάλλουν στη χώρα οι ξένοι δυνάστες. Αφορά τα οικονομικά συμφέροντα των πολεμικών τους βιομηχανιών, την επέκταση και εδραίωση της πολιτικοστρατιωτικής τους επιρροής στη χώρα και την αξιοποίηση των οπλικών αυτών συστημάτων για τους αμερικάνικους, γαλλικούς, γερμανικούς ή ευρύτερα νατοϊκούς σχεδιασμούς.
Η πολιτική της εξάρτησης και της υποτέλειας, όσα όπλα και αν αγοράσει, δεν μπορεί να υπηρετήσει την εθνική ανεξαρτησία
Ακόμη και για τους πλέον αφελείς, ακόμη και για τους ατόφιους μιλιταριστές που αναζητούν την «ασφάλεια» στις τεχνολογίες των όπλων, η απάντηση στην πολιτική των εξοπλισμών και στην «εθνική ασφάλεια» που αυτοί μπορούν να υποσχεθούν, δόθηκε από την ίδια τη ζωή. Δυστυχώς για όσους υιοθετούν το κυρίαρχο αφήγημα, της απόσπασης της άμυνας και των εξοπλισμών από την κυρίαρχη πολιτική, με το οποίο σέρνονται οι αστικές και ρεφορμιστικές δυνάμεις στην πολιτική της «εθνικής ενότητας» για τους εξοπλισμούς, οι εξελίξεις είναι αποκαλυπτικές.
Αυτή την περίοδο στην Ελλάδα έχουν προκύψει προβλήματα με την επάρκεια και τις τιμές βασικών καταναλωτικών αγαθών, όπως και με τα καύσιμα και τα τιμολόγια της ενέργειας. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής της εξάρτησης, που -κάτω από τις επιταγές των ΗΠΑ και της ΕΕ- κατέστρεψε κάθε παραγωγική δυνατότητα του αγροτικού και βιομηχανικού τομέα και εσχάτως απώλεσε και κάθε δυνατότητα ενεργειακής αυτάρκειας. Είναι η πολιτική που στέρησε από το λαό και τον τόπο τη δυνατότητα να εξασφαλίζει την τροφή του και την ικανοποίηση των βασικών του αναγκών. Είναι η πολιτική που κάτω από τους τίτλους της απολιγνιτοποίησης και της «πράσινης μετάβασης» παρέδωσε τη στρόφιγγα της ενέργειας σε ξένα χέρια και αδίστακτα συμφέροντα.
Όταν συμβαίνουν αυτά, κάθε συζήτηση για όπλα που θα εξασφαλίζουν -υποτίθεται- ανεξαρτησίες και ακεραιότητες είναι το λιγότερο αστεία. Τα γεγονότα της περιόδου το αποδεικνύουν. Όταν η στρόφιγγα της ενέργειας ελέγχεται από άλλους, που σημαίνει ότι ανά πάσα στιγμή μπορούν να κόψουν το ρεύμα ακόμη και σε νοσοκομεία και εντατικές, τότε καμία χώρα δεν μπορεί να υπερασπιστεί ούτε μια ίντσα των κυριαρχικών δικαιωμάτων της. Είναι έκθετη απέναντι σε κάθε εκβιασμό για το Αιγαίο, την υφαλοκρηπίδα και απέναντι σε κάθε άλλη επιβουλή. Όταν δεν μπορεί να διασφαλιστεί παραγωγική αυτάρκεια ούτε στο ψωμί, ούτε καν στα προϊόντα που μερικές δεκαετίες πριν η Ελλάδα υπήρξε εξαγωγική δύναμη, τότε οι αναλύσεις των «στρατηγών» για υπεροπλίες στο Αιγαίο ηχούν σαν ανέκδοτα.
Αυτή είναι η κατάσταση στην οποία οδήγησαν και οδηγούν τη χώρα οι πολιτικοί υπηρέτες της μεγαλοαστικής τάξης, οι λακέδες του συστήματος της εξάρτησης και της υποτέλειας. Αυτοί που διέλυσαν τον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα, αυτοί που κατέστρεψαν κάθε παραγωγική δυνατότητα της χώρας δεν μπορούν να μιλούν για εθνική κυριαρχία. Χωρίς ψωμί και ρεύμα, πολιτική εθνικής ανεξαρτησίας και υπεράσπισης των κυριαρχικών δικαιωμάτων δεν υπάρχει. Όσα όπλα και αν αγοράσουν οι λακέδες, δεν μπορούν, δεν θέλουν και δεν πρόκειται να υπερασπιστούν την εθνική κυριαρχία. Το μόνο που θα αλλάξει είναι ότι θα είναι λακέδες με πολλά όπλα. Θα συνεχίζουν πάνοπλοι και… υποτελείς. Θα θέσουν και αυτά και τη χρήση τους στην εξυπηρέτηση αλλότριων συμφερόντων. Όπως κάνουν και σήμερα. Όσο συνεχίζεται αυτή η πολιτική, η ανεξαρτησία, η εθνική κυριαρχία, τα συμφέροντα του λαού και του τόπου θα υποθηκεύονται. Για αυτό και είναι επιτακτική η ανάγκη να ανατραπεί.
Με τους αγώνες μας να βάλουμε φρένο στο μιλιταρισμό, τον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο
- Όχι στα εξοπλιστικά τους προγράμματα και τις επικίνδυνες συμφωνίες που υπηρετούν ξένα και μόνο συμφέροντα -Έξω οι βάσεις -Έξω από το ΝΑΤΟ
- Κάτω η πολιτική της εξάρτησης και της υποτέλειας
- Αγώνας για μια Ελλάδα Ειρηνική, δημοκρατική, ανεξάρτητη και σοσιαλιστική
