«Κύμα» αυξήσεων που «αγγίζουν» το 10%-15% σε βασικά καταναλωτικά αγαθά, ακόμα και το 108% σε φυσικό αέριο, ηλεκτρικό και πετρέλαιο,άρχισε ήδη να πλήτει τα λαϊκά νοικοκυριά που θα «βογγήξουν» οικονομικά τον ερχόμενο χειμώνα, με τις ανατιμήσεις να κάνουν ήδη την εμφάνισή τους εδώ και αρκετές εβδομάδες. Την ίδια ώρα, τα «μέτρα στήριξης» που εξαγγέλλει η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν είναι παρά ψίχουλα.
Η κατάσταση που διαμορφώνεται τόσο στην ελληνική οικονομία όσο και παγκοσμίως προβλέπεται να φέρει «βαρυχειμωνιά» στην τσέπη των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, δίνοντας πλέον χειροπιαστό περιεχόμενο στην έκφραση «ενεργειακή φτώχεια» που όλο και περισσότερο ακούγεται καθημερινά.
«Θα υπάρξουν ανατιμήσεις 10%-15% τους επόμενους δύο μήνες» ήταν η ανεπίσημη πρόβλεψη στελέχους του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Λιανικής Πώλησης Ελλάδας, που εκπροσωπεί μεγάλες αλυσίδες, εμπορικά κέντρα και εκπτωτικά χωριά.
Την ίδια ώρα, ακόμα και κυβερνητικά στελέχη που το προηγούμενο διάστημα μιλούσαν για «παροδικό φαινόμενο», τώρα αναγκάζονται να παραδεχτούν ότι οι ανατιμήσεις ήρθαν για να μείνουν για μια παρατεταμένη περίοδο «και… βλέπουμε»!
Στο ίδιο πλαίσιο, ο πληθωρισμός κάνει ακόμα χειρότερη την κατάσταση. Στην Ελλάδα, «έτρεξε» με τον υψηλότερο μηνιαίο ρυθμό στην ευρωζώνη, ανεβαίνοντας στο 2,1%, σύμφωνα με την προσωρινή έκθεση της Eurostat.
Επιδοτήσεις – ψίχουλα
και επικοινωνιακά
«μέτρα στήριξης»
Στο ίδιο πλαίσιο, παντελώς ανεπαρκή αποδεικνύονται τα «μέτρα στήριξης» που υποτίθεται ότι θεσπίζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη για τη στήριξη των νοικοκυριών από το «τσουνάμι» ακρίβειας.
Τα 18 ευρώ επιδότηση ανά μηνιαίο λογαριασμό στο ηλεκτρικό ρεύμα δεν μπορούν να καλύψουν τις αυξημένες ανάγκες των ήδη επιβαρυμένων λαϊκών στρωμάτων, ενώ σταγόνα στον ωκεανό αποτελεί και το μέτρο για την απορρόφηση του 15% των αυξήσεων στο φυσικό αέριο μέσω της ΔΕΠΑ, τη στιγμή μάλιστα που η τιμή του καυσίμου στις αγορές ενέργειας «εκτοξεύτηκε» στο 100%. Παράλληλα, μόνο ως φάρσα μπορεί να θεωρηθεί η αύξηση των εισοδηματικών κριτηρίων για τους δικαιούχους του επιδόματος θέρμανσης.
Στο διά ταύτα, τα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση μόνο ως επικοινωνιακά τεχνάσματα μπορεί να ειδωθούν και μάλιστα με μία λογική «βλέποντας και κάνοντας», για να …«σώσουμε ό,τι σώζεται».
Κι όλα αυτά, λίγους μήνες αφότου ο ίδιος ο Μητσοτάκης, τα κυβερνητικά επιτελεία και τα διάφορα καθεστωτικά ΜΜΕ πανηγύριζαν για τις… «αυξήσεις» στους μισθούς των εργαζομένων, ενώ ταυτόχρονα ψήφιζαν στη Βουλή ένα από τα μεγαλύτερα αντεργατικά εκτρώματα των τελευταίων δεκαετιών: τον νόμο Χατζηδάκη.
Το «τσουνάμι» ακρίβειας και τα «μέτρα στήριξης» έρχονται να τσακίσουν ακόμα περισσότερο τα ήδη τσακισμένα λαϊκά νοικοκυριά. Ενδεικτικά είναι τα συγκριτικά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για την κατάσταση που επικρατούσε πέρυσι.
Το 2020 λοιπόν, σχεδόν ένα στα πέντε νοικοκυριά δεν είχε τη δυνατότητα να καλύψει σε ικανοποιητικό βαθμό τις ανάγκες του για θέρμανση. Ακόμα, την περσινή χρονιά, ένα στα δύο φτωχά νοικοκυριά δεν κατάφερνε να αποπληρώσει έγκαιρα τους λογαριασμούς για ρεύμα, νερό και φυσικό αέριο (η «ενεργειακή φτώχεια» που αναφέρθηκε παραπάνω).
Επιπλέον, το 36,1% των νοικοκυριών είχε μεγάλη δυσκολία να τα βγάλει πέρα στην καθημερινότητά του με το διαθέσιμο εισόδημά του, το δε 17,8% καθυστέρησε τουλάχιστον δύο φορές τις πληρωμές για παλιούς λογαριασμούς σε ρεύμα, νερό, φυσικό αέριο, κινητή και σταθερή τηλεφωνία.
Δύο στα δέκα νοικοκυριά καθυστέρησαν την πληρωμή του ενοικίου για το σπίτι τους και ένας στους τέσσερις δηλώνει ότι δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να ξοδέψει χρήματα για προσωπικές ανάγκες ή για κάποια δραστηριότητα.
Όπως έχει ήδη γράψει ο «Λ.Δ.», το «τσουνάμι» ακρίβειας είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο που έρχεται ακριβώς μετά την κρίση του 2008, αλλά και την οικονομική κρίση που αφήνει πίσω της η πανδημία του κορονοϊού. Πολλοί καθεστωτικοί αναλυτές επισημαίνουν ότι η κατάσταση αναμένεται να χειροτερέψει και δεν αναμένεται να υπάρξει μεταβολή τουλάχιστον πριν την Άνοιξη του 2022.
Την ίδια ώρα, στην Ελλάδα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει να τσακίζει τα λαϊκά εισοδήματα, να ξεπουλά βασικούς παραγωγικούς τομείς στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο και να περνά αντεργατικούς νόμους που διαλύουν τις εργασιακές σχέσεις και την όποια προστασία απέμενε στους εργαζόμενους.
Πλέον, η ακρίβεια έρχεται να χειροτερέψει ακόμα περισσότερο την κατάσταση.
Το μόνο σίγουρο πάντως είναι ότι οι αυξήσεις ήρθαν για να μείνουν, με το μέλλον του λαού και της νεολαίας να προδιαγράφεται ζοφερό.
Έχοντας υπόψη τα προαναφερόμενα στατιστικά οικονομικής αδυναμίας των νοικοκυριών για το 2020 μπορεί να φαντασθεί κανείς σε τι τραγική κατάσταση θα φθάσουν το 2021 και το 2022, με δεδομένη την ανυπαρξία ουσιαστικά μέτρων επαρκούς οικονομικής κοινωνικής στήριξης για την αντιμετώπιση της αλματώδους ανόδου των τιμών των ειδών και αγαθών πρώτης ανάγκης. Βλέποντας αυτήν την εξέλιξη που θα της φέρει νέα φθορά, η κυβέρνηση μοιάζει να κινείται αμήχανα και σπασμωδικά…
