Δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικοί συμμετείχαν στην απεργία
και τις απεργιακές συγκεντρώσεις κόντρα στον αυταρχισμό
και την αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης
Δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικοί απήργησαν τη Δευτέρα 11/10 και συμμετείχαν στις διαδηλώσεις των εκπαιδευτικών σωματείων σε όλη την Ελλάδα, βροντοφωνάζοντας την αντίθεσή τους στα σχέδια του υπουργείου παιδείας να καταφέρει νέο χτύπημα στο δημόσιο σχολείο μέσω της αξιολόγησης πρώτα των σχολικών μονάδων και στη συνέχεια των εκπαιδευτικών. Ειδικά η συγκέντρωση της Αθήνας μπροστά στο εφετείο όπου εκδικαζόταν η έφεση των ΔΟΕ – ΟΛΜΕ απέναντι στην πρωτόδικη απόφαση, που έκρινε την απεργία – αποχή από τις διαδικασίες της αξιολόγησης των σχολικών μονάδων παράνομη, ήταν από τις μαζικότερες των τελευταίων ετών. Συνολικά η απεργία της Δευτέρας ήταν από τις πιο επιτυχημένες των τελευταίων δεκαετιών στην εκπαίδευση τόσο από άποψη συμμετοχής σε αυτήν, η οποία έφτασε σε ποσοστά της τάξης του 80%, όσο και από άποψη της καθόδου των εκπαιδευτικών στους δρόμους και στις κινητοποιήσεις.
Η επιτυχία της απεργίας και των απεργιακών συγκεντρώσεων της Δευτέρας αποτελεί συνέχεια του αγώνα που έδωσαν όλο το προηγούμενο διάστημα οι εκπαιδευτικοί για την υπεράσπιση της δημόσιας εκπαίδευσης, όπως αυτή αποτυπώθηκε στο συντριπτικό 95% υπέρ της απεργίας – αποχής από την αξιολόγηση, το οποίο έχει εκφραστεί ήδη από τον περασμένο Φεβρουάριο.
Απέρριψαν έτσι οι εκπαιδευτικοί τις προσπάθειες του υπουργείου και της κυβέρνησης να επιχειρήσουν νέα χτυπήματα στο σώμα του δημόσιου σχολείου μέσω της κατηγοριοποίησης – υποχρηματοδότησής τους, όπως αυτή θα προκύψει από τις διαδικασίες της αξιολόγησης. Όλο αυτό το διάστημα η υπουργός παιδείας, Ν. Κεραμέως, και συνολικά η κυβέρνηση προσπάθησαν από τη μια να τρομοκρατήσουν τους εκπαιδευτικούς και από την άλλη να συκοφαντήσουν τον αγώνα τους. Οι προσπάθειες όμως αυτές έπεσαν στο κενό. Οι εκπαιδευτικοί αγνόησαν τις απειλές για πειθαρχικά και μειώσεις μισθών και στις αρχές της νέας σχολικής χρονιάς επιβεβαίωσαν ξανά συντριπτικά την πρόθεσή τους να συνεχίσουν στην κατεύθυνση της απεργίας – αποχής, υπογράφοντας ξανά τις αντίστοιχες δηλώσεις των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών.
Μπροστά στην χρεοκοπία της πολιτικής του υπουργείου και κινδυνεύοντας να υποστεί η αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης σημαντικό πλήγμα από τη γενναία και αγωνιστική στάση των εκπαιδευτικών, το υπουργείο όξυνε ακόμα περισσότερο τον αυταρχισμό απέναντι στο εκπαιδευτικό κίνημα, σέρνοντας τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες, όπως και την ΑΔΕΔΥ, στα δικαστήρια, ζητώντας να κηρυχτεί η απεργία – αποχή από την αξιολόγηση παράνομη και καταχρηστική. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι τόσο η απόφαση του πρωτοδικείου, όσο και αυτή του εφετείου που τελικά έκριναν τις αποφάσεις των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών παράνομες, στηρίχτηκαν σε διατάξεις του πρόσφατα ψηφισμένου νόμου Χατζηδάκη, φανερώνοντας τον ακραία αντιδημοκρατικό και αντιδραστικό χαρακτήρα του, που στόχο έχει και το χτύπημα του απεργιακού δικαιώματος και συνολικά των συνδικαλιστικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Οι τελευταίες κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών εκτός από όλα τα άλλα έδειξαν και κάτι ακόμα. Ότι παρά την τρομοκρατία και τις απειλές, ο κόσμος της εκπαίδευσης έχει τις διαθέσεις να συνεχίσει στο δρόμο του αγώνα και της απεργίας – αποχής. Το επόμενο διάστημα, ο αγώνας του εκπαιδευτικού κινήματος πρέπει να συνεχιστεί και να κλιμακωθεί. Πρέπει να πραγματοποιηθούν γενικές συνελεύσεις και να παρθούν αποφάσεις συνέχισης της πάλης των εκπαιδευτικών ενάντια στην αξιολόγηση, ενάντια στη διάλυση του δημόσιου σχολείου. Οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει ταυτόχρονα να απορρίψουν την υπονομευτική και συμβιβαστική πολιτική όλων εκείνων των δυνάμεων που βιάζονται να μαζέψουν άρον άρον τον αγώνα των εκπαιδευτικών και να τον οδηγήσουν στο κλείσιμο
Ανεξάρτητα από τις αποφάσεις των δικαστηρίων, το υπουργείο και η κυβέρνηση βγαίνουν από τη μέχρι τώρα αναμέτρησή τους με το εκπαιδευτικό κίνημα με σοβαρά προβλήματα. Και αυτό διότι οι κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών όλο το προηγούμενο διάστημα έφεραν στην επιφάνεια όλα τα μεγάλα ζητήματα της εκπαίδευσης παρά τη συνεχή προσπάθεια των καλοπληρωμένων κυβερνητικών ΜΜΕ να ενεργοποιήσουν τον κοινωνικό αυτοματισμό απέναντι στο εκπαιδευτικό κίνημα. Τα κυβερνητικά φληναφήματα περί «ενδυνάμωσης των εκπαιδευτικών» ή «αναβάθμισης του σχολείου» όπως αναφέρουν στον τίτλο τους οι πρόσφατα ψηφισμένοι αντιεκπαιδευτικοί νόμοι, αποκαλύπτονται καθημερινά στα μάτια των εκπαιδευτικών, των μαθητών και των γονιών τους δημαγωγικά πυροτεχνήματα. Διότι δεν είναι πλέον το ίδιο εύκολο να κρυφτούν τα χιλιάδες κενά που υπάρχουν σε όλα τα σχολεία της χώρας. Διότι οι τραγικές ελλείψεις σε εκπαιδευτικό εξοπλισμό και υλικοτεχνικές υποδομές εξακολουθούν να διογκώνονται. Διότι όλο το προηγούμενο διάστημα της πανδημίας η κυβέρνηση δεν πήρε κανένα μέτρο για να στηρίξει τα σχολεία και τους μαθητές. Διότι εν μέσω πανδημίας, τα σχολεία άνοιξαν χωρίς επαρκές προσωπικό καθαριότητας και χωρίς την πρόβλεψη για περισσότερα και πιο ολιγομελή τμήματα. Αντίθετα μάλιστα, το υπουργείο στέλνει οδηγίες στις διευθύνσεις να συγχωνευτούν τμήματα με αποτέλεσμα πολλά από αυτά να φτάνουν να έχουν μέχρι και 30 μαθητές στο τμήμα. Οι εξοργιστικές τοποθετήσεις της Ν. Κεραμέως ότι δήθεν φταίνε οι εκπαιδευτικοί για τα κενά που υπάρχουν διότι παίρνουν πολλές άδειες δεν μπορούν να κρύψουν την πραγματικότητα. Και αυτή είναι ότι από όλα τα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας, από τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς, ξεχειλίζει η οργή και η αγανάκτηση απέναντι στην αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης. Από τους εκπαιδευτικούς που ήταν αυτοί στην πραγματικότητα που στήριξαν τους μαθητές τους όλο το προηγούμενο διάστημα και ιδιαίτερα μέσα στην πανδημία κόντρα στην πολιτική κυβέρνησης και υπουργείου. Από τους μαθητές, οι οποίοι βλέπουν να ορθώνονται μπροστά τους νέοι ταξικοί φραγμοί με την εφαρμογή της τράπεζας θεμάτων και την ΕΒΕ που φέτος πέταξε εκτός πανεπιστημίων 40.000 υποψηφίους. Από τους γονείς, οι οποίοι βλέπουν πως τα όνειρά τους για ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά τους συνθλίβονται στις μυλόπετρες της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης.
