Ο άλλοτε παρολίγον «καταλληλότερος επόμενος πρωθυπουργός»
Ιδιαιτέρως στα τελευταία χρόνια, ο ελληνικός λαός βρέθηκε σε μεγάλη δυσκολία όταν κλήθηκε να απαντήσει στο καυτό (αν και ουσιαστικώς απολύτως ανούσιο) κεντρικό ερώτημα των δημοσκοπήσεων: «ποιος είναι ο καταλλλότερος επόμενος πρωθυπουργός;». Όλοι οι υποψήφιοι, καταφανώς ανίκανοι έως κοινωνικά επικίνδυνοι, ο ένας χειρότερος από τον άλλο, σε κάποιες περιπτώσεις δημοσκοπήσεων ξεφτιλίστηκαν ηττημένοι από τον «κανέναν», με τον όρο να εκτινάσσεται για πρώτη φορά σε τέτοιου είδους μετρήσεις, δίνοντας την απάντηση ενός από μηχανής θεού.
Ο ομηρικός «Ούτις», ο «Κανένας», επανήλθε στο προσκήνιο, αυτήν τη φορά, ωστόσο, όχι σε υπόβαθρο έπους, αλλά τραγωδίας.
Στο πλαίσιο της τραγωδίας (κατ’ άλλους: ιλαροτραγωδίας) αυτής, η οποία και δεν φαίνεται να έχει προβλεπτό τέλος, αξίζει να θυμίσουμε την προ 3ετίας δημοσκόπηση η οποία έφτασε κυριολεκτικώς μια ανάσα από το να αναδείξει «καταλληλότερο πρωθυπουργό» τον (ταπεινό, σε κάθε περίπτωση, σε εκλογικά ποσοστά) Βασίλη Λεβέντη. Φαίνεται ότι ο ελληνικός λαός έδειχνε να αναγνωρίζει, τότε, τον αγέρωχο, αταλάντευτο πολιτικό αγώνα τού αρχηγού της Ένωσης Κεντρώων.
Αν εξαιρέσουμε το ξεκίνημά του (υπηρέτησε από το 1974 το ΠΑΣΟΚ και για μια περίπου δεκαετία, ενώ υπήρξε και υποψήφιος βουλευτής του), αν παραγνωρίσουμε τη συνέχεια (μετείχε ως υποψήφιος βουλευτής στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ το 1989), και αν ξεχάσουμε κάποιες ενδιάμεσες κακές στιγμές-παρενθέσεις (όπως την ίδρυση του πρώτου Οικολογικού κόμματος στην Ελλάδα και του συνδυασμού των «Ελευθέρων» που μετείχε στις Ευρωεκλογές του 1984, καθώς και την ίδρυση του δεύτερου οικολογικού κόμματος στην Ελλάδα, με το όνομα «Οικολόγοι Ειρηνιστές Πράσινοι» με το οποίο και κατήλθε στις βουλευτικές εκλογές του 1990), τουλάχιστον τις τελευταίες δύο-τρεις δεκαετίες είναι συνεπής στην Ένωση Κεντρώων (η οποία πάντως αρχικώς ονομαζόταν «Ένωση Κεντρώων και Οικολόγων»).
Πριν τις εθνικές εκλογές του 2016, στο ερώτημα αν θα προτιμούσε για πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ ή τη ΝΔ, ο Βασίλης Λεβέντης απαντούσε: «Όποιος βγει πρώτος, δίνουμε ψήφο εμπιστοσύνης, γιατί εμείς η Ένωση Κεντρώων δεν είμαστε Χρυσή Αυγή ή ΚΚΕ που λένε όχι σε όλα. Δίνουμε ψήφο εμπιστοσύνης εφόσον σοβαρευτούν και ακολουθήσουν ένα πακέτο μεταρρυθμίσεων». Όποιος και να βγει, δεκτός!
Αμέσως μόλις ο Β. Λεβέντης πέρασε το κοινοβουλευτικό όριο του 3%, έστειλε προληπτικά (χωρίς να του ζητηθεί) …αυστηρή επιστολή στον Τσίπρα, με την οποία παρουσίαζε τα λεγόμενα (δικής του εμπνεύσεως, εξωραϊστικά του καπιταλισμού) «9 σημεία», βάσει των οποίων θα καταδεχόταν να συζητήσει ψήφο ανοχής ή και κανονική συνεργασία με την κυβέρνηση. Πρόκειται για, κανονικό, πολιτικό βράχο.
Στη συγκυρία, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τα μικρά κόμματα του κοινουβουλίου (ΑΝΕΛ, Ποτάμι, Ένωση Κεντρώων) να μένουν εκτός Βουλής μετά από τις επόμενες εκλογές, γεγονός που επιτείνει τους τριγμούς στο εσωτερικό τους. Μάλιστα, με φόντο τη συμφωνία των Πρεσπών που φέρνει κύματα πολιτικής αναστάτωσης τόσο στην πΓΔΜ όσο και στη χώρα μας, δεν αποκλείεται κάποια από τα μικρά ελληνικά κόμματα να μείνουν εκτός Βουλής …πριν από τις επόμενες εκλογές, καθώς οι βουλευτές τους φυλλορροούν προς όλες τις κατευθύνσεις, όπως ακριβώς κάνουν τα ποντίκια όταν διαπιστώσουν ότι το πλοίο στο οποίο επιβαίνουν, βυθίζεται.
Σε δίνη τέτοιας φουρτούνας έχει περιέλθει και η Ένωση Κεντρώων, με τον Β. Λεβέντη να σημειώνει έπειτα από τις δηλώσεις του βουλευτή του κόμματός του, Γ. Σαρίδη, και το ενδεχόμενο να μεταπηδήσει σε άλλο κόμμα, ότι, εάν αυτό συμβεί, τότε ο βουλευτής του θα γίνει ο «Συμπιλίδης Νο 2» της παράταξης. Υπενθυμίζουμε ότι η Ένωση Κεντρώων, μολονότι εξέλεξε 9 βουλευτές στις τελευταίες εθνικές εκλογές, σήμερα έχει μείνει με 5, καθότι 4 από αυτούς ανεξαρτητοποιήθηκαν (Καρράς στις 25/11/16, Μεγαλοοικονόμου στις 10/07/17, Κατσιαντώνης στις 27/04/18, Φωκάς στις 26/09/2018) και, αν χάσει έναν ακόμη βουλευτή, διεκδικεί να γίνει το πρώτο κόμμα στην ιστορία του τόπου που θα έχει απολέσει την κοινοβουλευτική του ομάδα και θα παύσει να θεωρείται κοινοβουλευτικό κόμμα, χάνοντας όλα τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτό. Σύμφωνα μάλιστα με τον κανονισμό της Βουλής, και ο ίδιος ο Β. Λεβέντης θα σταματήσει να λογίζεται αρχηγός κοινοβουλευτικής ομάδας.
Μπροστά στους νέους κινδύνους, ο αρχηγός της Ένωσης Κεντρώων, στάθηκε, για μια ακόμη φορά, πολιτικός βράχος.
Με νέα του επιστολή, αυτήν τη φορά προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία, ο Β. Λεβέντης κάλεσε τη γαλάζια παράταξη να δηλώσει ξεκάθαρα πως εάν γίνει κυβέρνηση δεν πρόκειται να δώσει το όνομα της Μακεδονίας, ξεκαθαρίζοντας (και πάλι, προκαταβολικά, χωρίς να του έχει ζητηθεί) πως «τότε και μόνο τότε η Ένωση Κεντρώων μπορεί να ψηφίσει υπέρ μιας πρότασης δυσπιστίας που ενδεχομένως θα καταθέσει (η ΝΔ)».
Ο άλλοτε παρολίγον καταλληλότερος πρωθυπουργός, επανέρχεται, προσεγγίζοντας αυτήν τη φορά τη ΝΔ. Σε αυτό, είναι ακλόνητος: «Όποιος βγει πρώτος, δίνουμε ψήφο εμπιστοσύνης». Και, πράγματι, κατά βάθος, ο Β. Λεβέντης είναι αφοπλιστικά ειλικρινής, έτοιμος άλλοτε να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, άλλοτε με τη ΝΔ, καθότι αμφότεροι οι σημερινοί διεκδικητές της εξουσίας είναι ίδιοι στην πολιτική τους ουσία.
