Ανάμεσα σε μια πληθώρα θέσεων που δημοσιοποίησε η ηγεσία του ΚΚΕ για το 21ο συνέδριο, διαβάζουμε στο 1ο από τα τρία κείμενα Θέσεων που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα και την παρακάτω θέση:
«Το Κόμμα μας (…) στις συνθήκες της πανδημίας, οι οποίες αξιοποιήθηκαν από την κυβέρνηση και το κράτος για το χτύπημα του κινήματος και του Κόμματος, πρωτοστάτησε να περάσει το μήνυμα της αντίστασης, του αγώνα, της «οργανωμένης απειθαρχίας», με σημαντικές παρεμβάσεις και κινητοποιήσεις του μαζικού κινήματος όπως των υγειονομικών, των εμποροϋπαλλήλων, των ταξικά προσανατολισμένων συνδικάτων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, ιδιαίτερα με το συλλαλητήριο της 1ης Μάη 2020, αλλά και τις εκδηλώσεις για την 47η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και την πανελλαδική πανεργατική απεργία της 26ης Νοέμβρη κ.ά.».
Είναι γεγονός ότι η κυβέρνηση με πρόσχημα την πανδημία εξαπέλυσε μια πρωτοφανή επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα, στις πολιτικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες. Εξαπέλυσε κύμα άγριας τρομοκρατίας και αυταρχισμού.
Βάζοντας μπροστά, κυρίως, την επιτροπή των επιστημόνων -που η κυβέρνηση σύστησε για την αντιμετώπιση του κορονοϊού- και με αγαπημένο κυβερνητικό σλόγκαν πως «οι επιστήμονες αποφασίζουν και η κυβέρνηση υλοποιεί», μεθόδευσε και κλιμάκωσε ένα σύνολο απαγορεύσεων, προστίμων στην κυκλοφορία, στις συγκεντρώσεις, τις διαδηλώσεις, μέχρι τις φασιστικού τύπου απαγορεύσεις άνω των τριών ατόμων σε όλη την επικράτεια τις μέρες του Πολυτεχνείου και της επετείου του Γρηγορόπουλου.
Η ηγεσία του ΚΚΕ διατυπώνει τον ισχυρισμό ότι απέναντι στο χτύπημα του κινήματος «πρωτοστάτησε»! για να περάσει το «μήνυμα της αντίστασης και του αγώνα», της «οργανωμένης απειθαρχίας», με κινητοποίηση του μαζικού κινήματος, των ταξικών συνδικάτων του ΠΑΜΕ.
Όμως αυτός ο ισχυρισμός αποτελεί μια κατάφωρη και χονδροειδή διαστρέβλωση. Και να γιατί.
Το ΚΚΕ κήρυκας
του «Μένουμε σπίτι»
Γιατί το ΚΚΕ σε όλο αυτό το διάστημα, από την περίοδο της πρώτης καραντίνας, αναπαρήγαγε την κυβερνητική θεωρία ότι οι κινητοποιήσεις αναστέλλονται διότι αποτελούν υγειονομικές βόμβες και η ηγεσία του συμμορφώθηκε στις κυβερνητικές εντολές.
Γιατί απέναντι στο κυβερνητικό σάρωμα των λαϊκών ελευθερίων και των λαϊκών δικαιωμάτων, το ΚΚΕ επέδειξε όχι στάση αντίστασης και αγώνα άλλα στάση προσαρμογής στην πίεση της κυβέρνησης και των επιστημονικών επιτροπών.
Γιατί την Πρωτομαγιά, όταν η κυβέρνηση δεν επέτρεψε τις συγκεντρώσεις παρά το ότι ήταν μόνο λίγες ώρες πριν την άρση της απαγόρευσης, το ΚΚΕ σιώπησε.
Και κάτω από την πίεση ορισμένων δυνάμεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς που εξήγγειλαν και πραγματοποίησαν συγκεντρώσεις και πορείες, τότε και μόνο τότε το ΚΚΕ πραγματοποίησε κρυφές, συμβολικές εκδηλώσεις, χωρίς κανένα κάλεσμα για συμμετοχή κόσμου.
Και θεωρεί η ηγεσία του ΚΚΕ ότι οι συμβολικές διαμαρτυρίες, οι διαμαρτυρίες δια αντιπροσώπων -με το λαό στα σπίτια- αποτελούν αντίσταση και αγώνα και «οργανωμένη απειθαρχία». Αστεία πράγματα.
Αυτό το μοντέλο, με τέτοιου είδους αγωνιστικά νανουρίσματα, εφάρμοσε το ΚΚΕ και στην επόμενη περίοδο.
Γιατί όπως αναφέρει το ίδιο το ΚΚΕ σε κείμενο στις 23 Μαΐου στο Ριζοσπάστη:
“Όλο αυτό το διάστημα, το ΚΚΕ, το ταξικά προσανατολισμένο συνδικαλιστικό εργατικό κίνημα, (…) προσάρμοσαν τη δράση τους, με βάση τις οδηγίες των επιστημόνων…”.
Και απέναντι στη χουντική απαγόρευση του Πολυτεχνείου, να τι έλεγε στα ΝΕΑ 21 Νοεμβρίου, σε άρθρο του ο Κουτσούμπας:
«… ήξερε, (η κυβέρνηση) από την Πρωτομαγιά, ότι ο φετινός γιορτασμός, λόγω των ειδικών συνθηκών, δεν θα ήταν μια πορεία χιλιάδων που κατακλύζουν τους δρόμους μέχρι την Αμερικάνικη πρεσβεία, αλλά συμβολικές εκδηλώσεις, με μέτρα προστασίας, σύμφωνα με τις υποδείξεις των υγειονομικών, και αποφυγής μαζικής καθόδου όπως άλλες χρονιές».
Και όμως έχει το θράσος η ηγεσία του ΚΚΕ να μιλάει για κινητοποιήσεις του μαζικού κινήματος και ότι “πρωτοστάτησε να περάσει το μήνυμα της αντίστασης, του αγώνα”.
Στη συνέχεια, λίγες μέρες μετά το Πολυτεχνείο, στις 26 Νοέμβρη στην πανελλαδική απεργία που κήρυξαν και εγκατέλειψαν οι ρεφορμιστικές ηγεσίες της ΑΔΕΔΥ και του ΕΚΑ, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στα εργατικά κέντρα και τις ομοσπονδίες, ενώ κήρυξαν και αυτές απεργία, όχι μόνο δεν εξήγγειλαν απεργιακό κάλεσμα αλλά εμπόδισαν και τις προσπάθειες άλλων αγωνιστικών δυνάμεων να προωθήσουν κάποιο απεργιακό κάλεσμα και απεργιακή συγκέντρωση.
Ούτε την Πρωτομαγιά, ούτε στο Πολυτεχνείο, ούτε στην απεργία της 26 Νοέμβρη απηύθυνε το ΚΚΕ κάλεσμα στα μέλη του και στο λαό να κατέβουν μαζικά στο δρόμο ενάντια στην επελαύνουσα κυβερνητική πολιτική.
Ούτε και στις πρώτες φοιτητικές κινητοποιήσεις του Δεκεμβρίου και του Ιανουαρίου κάλεσε ανοιχτά, ενώ αντίθετα πρωταγωνιστούσε στη συλλογή υπογραφών στο διαδίκτυο.
Για πρώτη φορά ο Ριζοσπάστης δημοσιεύει ανοιχτό κάλεσμα για τη φοιτητική κινητοποίηση της 21ης Γενάρη, όταν πλέον το ΚΚΕ βρέθηκε μπροστά στον κίνδυνο να μείνει έξω από τις κινητοποιήσεις των φοιτητών που αναπτύσσονταν.
Και το ΚΚΕ αναγκάζεται να κάνει νέα καιροσκοπική αναπροσαρμογή της γραμμής του και να συμμετέχει σε μαζικά φοιτητικά και εκπαιδευτικά συλλαλητήρια. Μήπως όμως αυτά τα συλλαλητήρια ήταν εγκεκριμένα από τις επιτροπές των λοιμοξιολόγων; Όχι ! και μάλιστα τα κρούσματα ήταν πολύ περισσότερα (500>) από την Πρωτομαγιά (30).
Διεκδικήσεις κάτω
από τα κυβερνητικά μέτρα
Ωστόσο η στάση της προσαρμογής που επέδειξε το ΚΚΕ στην πίεση της κυβέρνησης και του αστικού συστήματος περιλαμβάνει και άλλες πλευρές.
Περιλαμβάνει την ανακοίνωση του ΠΓ του ΚΚΕ στις 13 Μαρτίου του 2020, όταν η ηγεσία του ΚΚΕ προβάλλει τις διεκδικήσεις που πρέπει να έχουν οι εργαζόμενοι απέναντι στα μέτρα της πρώτης καραντίνας και του πρώτου λοκντάουν που επέβαλε η κυβέρνηση πέρσι το Μάρτιο.
Γράφει στην ανακοίνωσή του το Π.Γ. του ΚΚΕ «… στους εργαζόμενους των επιχειρήσεων που αναστέλλουν τη λειτουργία τους να δοθεί το επίδομα έκτακτης ανάγκης, ύψους 715,68 ευρώ, για τις επόμενες 45 μέρες».
715,68 € (!) ζητούσε το ΚΚΕ για 45 μέρες, δηλαδή κάτω από 500€ το μήνα. Και η κυβέρνηση ήρθε μετά από λίγες μέρες να μιλήσει για 800€ αντί για 715,68€ και όχι μόνο στους εργαζόμενους των επιχειρήσεων που αναστέλλουν τη λειτουργία -όπως έλεγε το ΚΚΕ- αλλά και σε εργαζόμενους άλλων κλάδων που πλήττονται από την κρίση. Και να καθιερώσει στη συνέχεια και μέχρι σήμερα το επίδομα των 534 στους εργαζόμενους με αναστολή εργασίας.
Έσπευσε η ηγεσία του ΚΚΕ να προβάλει -στο όνομα των λαϊκών διεκδικήσεων- μια σειρά ελάχιστες απαιτήσεις θέτοντας τον πήχη τόσο χαμηλά, που η κυβέρνηση μπόρεσε όχι μόνο να φτάσει αλλά και να τον ξεπεράσει, βοηθούμενη έτσι από την ηγεσία του ΚΚΕ να φανεί στα μάτια του λαού πως στέκεται στο ύψος των λαϊκών απαιτήσεων και ακόμη παραπάνω.
Ζητούσε το Π.Γ. του ΚΚΕ «… για όσο διάστημα χρειαστεί, να ανασταλούν προς το Δημόσιο, τις τράπεζες, τις ΔΕΚΟ όλοι οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις, κάθε είδους μέτρο αναγκαστικής είσπραξης, οι διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος και νερού…».
Δεν απαιτούσε, δηλαδή, το ΚΚΕ να σταματήσουν οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί -όπως απαιτεί το λαϊκό κίνημα- και να μη γίνει καμία διακοπή νερού και ρεύματος, αλλά μόνο για όσο χρειαστεί! Και απαιτούσε να ανασταλούν και όχι να ματαιωθούν -όπως απαιτεί το λαϊκό κίνημα- τα σκληρά αυτά μέτρα, που αποτελούν για χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά θανατερό βρόγχο· και μάλιστα, όταν μπροστά στην επερχόμενη κρίση θα αποτελέσουν θηλιά και για νέες φουρνιές λαϊκών οικογενειών.
Το ΚΚΕ κηρύσσει την υποχώρηση, μεταλλάσσοντας τα αιτήματα του κινήματος και διαμορφώνοντάς τα προσαρμοσμένα στις κυβερνητικές επιδιώξεις και επιταγές, στα πλαίσια μιας ρεαλιστικής και υπεύθυνης -υποτίθεται- πολιτικής. Εν τέλει ποιον εξυπηρετούν τα αιτήματα αυτά; Το λαό ή το κεφάλαιο, όπως βροντόφωνα κατά τα άλλα το ΚΚΕ κραυγάζει;
Συνεχίζει και παρακάτω το Π.Γ. του ΚΚΕ να «απαιτεί» για τους αυτοαπασχολούμενους και τους ελεύθερους επαγγελματίες:
«…να δοθεί επίδομα στους ελεύθερους επαγγελματίες, …να απαλλαγούν από την καταβολή εισφορών …να διαμορφωθεί αφορολόγητο όριο …να μην καταβληθεί το τέλος επιτηδεύματος…» κλπ, κλπ για όσους «…έχουν ετήσιο εισόδημα έως 12.000»!
Λίγες μέρες μετά, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ορισμένα μέτρα για τους αυτοαπασχολούμενους χωρίς να κάνει καμία εξαίρεση και χωρίς όρια εισοδήματος.
Δε θα μπορούσε να βρει καλύτερο σύμμαχο μέσα στο εργατικό κίνημα η κυβέρνηση από την ηγεσία του ΚΚΕ.
Πριν καν ανακοινωθούν τα κυβερνητικά μέτρα έσπευσε το ΚΚΕ να ρίξει τόσο χαμηλά τις απαιτήσεις, που τα ψίχουλα της κυβέρνησης φάνταζαν για … ψωμί πολυτελείας.
Αυτά τα οποία πρόβαλλε το ΚΚΕ σαν διεκδικήσεις -υποτίθεται- των εργαζομένων αποτέλεσαν βούτυρο στο ψωμί της κυβέρνησης, εξωράισαν την πολιτική της και της παρείχαν το φιλολαϊκό πρόσημο και τα πολυπόθητα εύσημα μιας κυβέρνησης «εθνικής ομοψυχίας», που κατά τα άλλα -υποτίθεται- η ηγεσία του ΚΚΕ πολεμά.
Δε χρειάζεται ιδιαίτερη πολιτική και συνδικαλιστική εμπειρία για να καταλάβει κανείς ότι οι προτάσεις αυτές του ΚΚΕ οδηγούν το κίνημα των εργαζομένων σε αφοπλισμό.
Δε χρειάζεται πολύ για να καταλάβει κανείς πως οι εργαζόμενοι που παγιδεύονται μέσα στα πλαίσια της στάσης του ΚΚΕ γρήγορα μετατρέπονται σε χειροκροτητές της κυβέρνησης.
Έσπευσαν
στον κάλπικο εθελοντισμό…
Στις 23 Μαρτίου ο Υπ. Υγείας Κικίλιας ζήτησε εθελοντές λέγοντας: «…Καθώς όμως η πανδημία εξελίσσεται με γοργούς ρυθμούς κρίθηκε αναγκαία η παροχή υπηρεσιών υγείας στις δομές υγείας της χώρας μας κι από εθελοντές».
Την επόμενη μέρα, 24 Μαρτίου, έσπευσε η ΚΝΕ να ανακοινώσει : «Η ΚΝΕ, μέσω των εκπροσώπων της στα Διοικητικά Συμβούλια των Φοιτητικών Συλλόγων Ιατρικής και Νοσηλευτικής όλης της χώρας, κατέθεσε πρόταση για εθελοντική συμβολή απόφοιτων και τελειόφοιτων φοιτητών στη μάχη κατά της πανδημίας στα νοσοκομεία της χώρας».
Τέτοιο φοβερό αντανακλαστικό συμμετοχής στο επικοινωνιακό σόου της κυβέρνησης, πως τάχα πασχίζει για τη δημόσια υγεία!…
… και στον κάλπικο εμβολιασμό
Στις 27 Δεκέμβρη ο Μητσοτάκης πήγε να εμβολιαστεί με τις κάμερες, κορυφώνοντας ένα κακοστημένο σόου άφιξης των εμβολίων και έναρξης των εμβολιασμών, ένα επικοινωνιακό σόου με τη χορηγία της ΕΕ για την εξαπάτηση του λαού πως τάχα τέλειωσαν τα βάσανα. Και τι άλλο, παρά συμμετοχή σε αυτή τη φιέστα, συνιστά ο εμβολιασμός δυο μέρες μετά του Τσίπρα (που στο κάτω-κάτω περιμένει την επόμενη κυβερνητική εντολή από τα αστικά κέντρα) και του Κουτσούμπα μια μέρα μετά;
Η πολιτική του ΚΚΕ είναι στην πραγματικότητα η πολιτική συμμετοχής και συμμόρφωσης στο κλίμα και στο πνεύμα μιας ψευδεπίγραφης «εθνικής ομοψυχίας», στο βασικό πλαίσιο που διαγράφει και καθορίζει η αστική πολιτική και η κυβέρνηση.
Είναι η πολιτική που διευκόλυνε το αντιλαϊκό κυβερνητικό έργο.
Και τώρα έρχεται η ηγεσία του ΚΚΕ και κομπάζει και περηφανεύεται πως κράτησε τάχα αδιάλλακτη και αγωνιστική στάση.
Το ΚΚΕ το μόνο που κράτησε είναι τον κόσμο στο σπίτι, τάχα δυνατό, τάχα ενεργό, τάχα με φωνή. Οι υπογραφές, όμως, οι συμβολικές κινητοποιήσεις και οι κινητοποιήσεις δια αντιπροσώπων δεν είναι κίνημα. Μιμούνται το κίνημα, παριστάνουν το κίνημα, αλλά δεν είναι κίνημα.
Και το ότι τώρα η ηγεσία του ΚΚΕ δεν προσπαθεί καν να υπερασπιστεί την πολιτική της αλλά καταφεύγει σε τόσο χοντροκομμένα ψέματα δείχνει και τα σοβαρά αδιέξοδά της.
