Ανταπόκριση
Την Παρασκευή 18/9 ο κυκλώνας “Ιανός” πέρασε από το νομό Καρδίτσας προκαλώντας τεράστιες καταστροφές. Ο απολογισμός είναι τραγικός. Σύμφωνα με τον καθηγητή Ευθύμη Λέκκα η πόλη της Καρδίτσας πλημύρισε σε ποσοστό 85% ενώ ο κάμπος σε ποσοστό 68%. Με την πόλη την επόμενη μέρα να θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο και να μετράει τις πληγές της, καθώς τέσσερις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους ενώ χιλιάδες άλλοι βρεθήκανε εν μιά νυκτί στο δρόμο, χάνοντας σπίτια, καταστήματα και επιχειρήσεις, αφού το νερό έφτασε μέχρι και το 1,5 μέτρο ύψος το βράδυ της Παρασκευής. Τρομερές καταστροφές υπέστησαν και οι γεωργοί και κτηνοτρόφοι του νομού των οποίων τα χωράφια και ζώα εξαφανίστηκαν πνιγμένα κάτω από τον τεράστιο όγκο του νερού και της λάσπης των υπερχειλισμένων ποταμών.
Πέραν όμως του τι έγινε στην Καρδίτσα και της τεράστιας αυτής καταστροφής, που η αλήθεια είναι δεν προβλήθηκε ούτε κατ’ ελάχιστο στο πραγματικό της μέγεθος από τη συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ, και που οι κάτοικοι ξέρουν πολύ καλά και βιώνουν κάθε μέρα τι πραγματικά έχει συμβεί, είναι σημαντικό να σταθούμε σε δύο καίρια ζητήματα: Ποιοι ευθύνονται για το μέγεθος της καταστροφής; Με τι μέτρα πρέπει να στηριχθούν οι πληγέντες συμπολίτες του νομού Καρδίτσας;
Οι ευθύνες…
Έχουμε, λοιπόν, μια «θεομηνία» η οποία αν ανατρέξουμε κάποια χρόνια ή ακόμα και κάμποσους μήνες πίσω μόνο ξαφνική δεν μπορεί να φαντάζει στα αυτιά των υπευθύνων των κρατικών μηχανισμών για την προστασία των πολιτών από τέτοιου είδους φαινόμενα. Όταν το 1994 είχε ξαναγίνει κάτι ανάλογο με το χωριό Μεταμόρφωση να θάβεται κυριολεκτικά κάτω από δύο με τρία μέτρα νερού λόγω της υπερχείλισης των ποταμών, το “υπεύθυνο” τότε κράτος είχε εξαγγείλει μέτρα θωράκισης της Καρδίτσας από τέτοιου είδους φαινόμενα, μέτρα θωράκισης που τελικά έμειναν στα χαρτιά ή έγιναν σε πολύ μικρότερη κλίμακα από την αναγκαία. Και αν για κάποιους μοιάζει όλο αυτό μακρινό, να πάμε στο 2013 και να αναφερθούμε στο έργο αξίας 14,1 εκατομμυρίων ευρώ από πρόγραμμα του ΕΣΠΑ για “αντιπλημμυρικά έργα” στον ποταμό Μέγα στο Μουζάκι. Έργο το οποίο ήταν τόσο αποτελεσματικό ώστε σχεδόν ένα χρόνο πριν τον “Ιανό”, στις 25 Ιουνίου του 2019, στο Μουζάκι ξαναείχαμε καταστροφές από πλημμύρα που έπληξε την περιοχή και υπερχείλισε τον εν λόγω ποταμό. Έχοντας λοιπόν όλα αυτά σαν δεδομένα, είναι απορίας άξιο πώς στη συνεδρίαση για το ζήτημα της έλευσης του “Ιανού”, που έγινε στις 17/9 στο δημαρχείο Καρδίτσας, το πόρισμα ήταν ότι ο Δήμος βρίσκεται σε ετοιμότητα για να αντιμετωπίσει το καιρικό φαινόμενο.
Και την επομένη της καταστροφής, αντί για την ανάληψη ευθυνών από τους υπεύθυνους του κρατικού μηχανισμού για τη μη λειτουργία του, είχαμε ένα γαϊτανάκι μετάθεσης ευθυνών από το Δήμαρχο στην Πολιτική Προστασία και τον Περιφερειάρχη και τον τελευταίο να αποτάσσει από πάνω του κάθε ευθύνη μιλώντας για δικαιοδοσία που δεν είναι δική του. Είναι προφανές ότι οι ευθύνες είναι πολιτικές και βαρύνουν όλες τις κυβερνήσεις, που εδώ και χρόνια, ενώ γνωρίζουν τα προβλήματα και τους κινδύνους, οδήγησαν την κατάσταση σε αυτό το καταστροφικό αποτέλεσμα, με την έλλειψη κατασκευής έργων θωράκισης ή με την κατασκευή άστοχων έργων και την ταυτόχρονη κοροϊδία στις πλάτες ενός κόσμου, που άκουγε δηλώσεις περί ετοιμότητας αλλά ταυτόχρονα και παραινέσεις για την ατομική προσοχή και ευθύνη του (ζούμε άλλωστε και την εποχή της ατομικής ευθύνης και της αποποίησης οποιασδήποτε αποτυχίας από το κράτος), ώστε να μην του συμβεί κανένα κακό.
…και η βοήθεια
Αφού, λοιπόν, η κυβέρνηση και οι τοπικοί άρχοντες μας ενημέρωσαν ότι δεν φταίνε κατ’ ελάχιστο για τα δεινά που βρήκαν το νομό Καρδίτσας, αποφάσισαν ότι πρέπει να βοηθήσουν, με κεντρικό σχεδιασμό, τους πληγέντες. Και κάπου εδώ το τραγικό συναντάει το κωμικό, καθώς με προμετωπίδα τα καλοπληρωμένα ΜΜΕ είδαμε ελικόπτερα να πηγαίνουν βοήθεια σε αποκλεισμένα χωριά. Βέβαια δεν αναφέρθηκε πουθενά ότι τελικά δεν προσγειωθήκανε ποτέ γιατί δεν ήξεραν την περιοχή και γυρίσανε πίσω, αλλά και τον πρωθυπουργό να έρχεται στην πόλη και να τάζει αποζημιώσεις έως 600 ευρώ για πρόσωπα και έως 8000 ευρώ για επιχειρήσεις, να τάζει αυτά που στην ουσία προβλέπονται με το ύφος του καλού Σαμαρείτη. Άραγε γνωρίζει το μέγεθος της καταστροφής ενός αγρότη που δεν του έμεινε σπιθαμή γης, ενός κτηνοτρόφου που έχασε όλο του το κοπάδι ή ενός καταστηματάρχη που του καταστράφηκε όλο το εμπόρευμα; Προφανώς ούτε οι φοροελαφρύνσεις είναι ικανές να αναπληρώσουν το κατεστραμμένο βιος ενός ανθρώπου, πόσο μάλλον όταν μια εβδομάδα μετά δικαστικοί επιμελητές ψάχνουν στη “γονατισμένη” Καρδίτσα τους πληγέντες και επιδίδουν εξώδικα σε επιχειρήσεις και πρόσωπα για οικονομικές υποχρεώσεις.
Σε τελική ανάλυση η κατάσταση είναι δύσκολη και το κράτος, αντί σε τόσο κρίσιμα ζητήματα να είναι δίπλα στους πολίτες, παίζει υποκριτικά σενάρια στις πλάτες τους. Και ακριβώς γι’ αυτό -γιατί για άλλη μια φορά αποκαλύπτεται το πραγματικό πρόσωπο του κρατικού μηχανισμού και η αναλγησία του, η εξαπάτηση και η κοροϊδία που επιχειρεί- δεν υπάρχει άλλος τρόπος για τους πολίτες να βρούνε το δίκιο τους πέρα από τη διεκδίκηση. Τη διεκδίκηση για πραγματικά και ουσιαστικά έργα θωράκισης του κάμπου και της ευρύτερης περιοχής της Καρδίτσας. Τη διεκδίκηση γενναίων αποζημιώσεων στη βάση της εκτίμησης της πραγματικής καταστροφής των πληγέντων και όχι στη βάση ενός μικροποσού για όλους. Τη διεκδίκηση της διακοπής των φορολογικών τους υποχρεώσεων μέχρι την επιστροφή του νομού σε κανονικούς ρυθμούς και όχι τη μετάθεσή τους στο μέλλον, ώστε να τους κυνηγούν μελλοντικά χρέη προς ένα κράτος που στην ουσία τους άφησε στην τύχη τους.
